Caribou: Dansmuziek met een kloppend hart

Rock Werchter © Wouter Van Vaerenbergh

Nooit eerder zagen wij een doctor in de hogere wiskunde zoveel mensen aan het dansen krijgen als tijdens het optreden van Caribou in Werchter. De muziek van Dan Snaith en zijn drie vrienden klonk dan ook rijk, gelaagd en trefzeker.

“We can’t do without you”, lazen we op een spandoek in het publiek. We kennen eerlijk gezegd niet veel elektronicabands die dat soort reacties weten uit te lokken. Maar Caribou creëert dan ook een fascinerende geluidswereld die nooit verveelt en de toeschouwers meesleept zonder in goedkoop hedonisme te vervallen. Dan Snaiths zangpartijen klinken veeleer introvert en fragiel en er klopt altijd een hart in.

De Canadese band speelt bovendien de meeste partijen live en combineert op een dynamische manier flarden deep house en garage met Britse psychedelia, shoegaze, krautrock en zelfs singer-songwritermuziek, zodat zijn songs voortdurend van kleur en sfeer veranderen. Het ene moment komen ze, zeker door de twee wild tegen elkaar opspelende drummers-percussionisten, behoorlijk opzwepend uit de hoek (zie ‘Jamelia’, ‘Back Home’ en het in een ecstatische climax uitmondende ‘Mars’), het andere subtiel en downtempo.

Caribou springt ook inventief om met loops en cut-ups. Dat was bijvoorbeeld het geval tijdens ‘Odessa’, dat steunde op metalig geklingel en geratel, in combinatie met een goedgeplaatste, slierende sample. Dan Snaith speelde hier zowaar zelfs een blokfluitsolo en slaagde erin een doordeweeks instrument alsnog ‘cool’ te doen klinken. Geen geringe prestatie.

Rock Werchter
Rock Werchter© Wouter Van Vaerenbergh

‘Can’t do without You’, leek in eerste instantie een gewone liefdesverklaring, maar doordat ze voortdurend werd herhaald, kreeg de zin een bijna obsessief karakter de zin kreeg, door de voortdurende herhaling, bijna een obsessief karakter. Wanhoop op een beat: die ambiguïteit is tekenend voor het kwartet, dat zijn set eindigde met een uitgesponnen versie van ‘Sun’.

Het hemellichaam waarvan sprake was op dat moment al lang onder, maar Caribou deed ons wél nog sterretjes zien.

Dirk Steenhaut

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content