Bij het grote publiek doen ze nog geen belletje rinkelen, maar na drie prachtige indiefolkplaten wisten de Amerikaanse Bowerbirds wél moeiteloos de ABClub te vullen. En ook al zit een Bon Iver-effect er voorlopig niet in, weet dat ook The Low Anthem en Fleet Foxes klein zijn begonnen.
DA GIG: Bowerbirds in ABClub, Brussel op 8/5.
IN EEN ZIN: Bowerbirds voorzagen hun in Americana gedrenkte songs van gelaagde, majestueuze arrangementen en bewezen dat ook indiefolk urgent en ambitieus kan klinken.
HOOGTEPUNTEN: ‘Hush’, ‘This Year’, ‘Death Wish’, ‘The Ticomderoga’.
DIEPTEPUNTEN: geen.
BESTE QUOTE van Beth Tacular: “Ik was hier al eens eerder geweest, maar heb Manneken Pis nu eindelijk ook aan mijn vrienden kunnen laten zien. As a symbol of your city, he’s so cool.”
Bowerbirds zijn afkomstig uit North Carolina, namen hun in maart verschenen cd ‘The Clearing’ gedeeltelijk op in Bon Ivers April Base-studio in Wisconsin en mogen ook andere collega’s, zoals The Mountain Goats, tot hun groeiende schare bewonderaars rekenen. De kern van de groep bestaat uit zanger-gitarist Phil Moore en diens levensgezellin, zangeres-toetsenspeelster Beth Tacular. In Brussel bleken de Paradijsvogels echter ook een drummer, violist en celliste onder hun vleugels te verbergen, wat de songs extra kleur en warmte gaf.
Hun eerste cd’s, ‘Hymns For A Dark Horse’ en ‘Upper Air’, namen ze nog thuis op met behulp van een achtsporenrecorder, maar op het ambitieuze ‘The Clearing’ hanteren Bowerbirds een aanzienlijk rijker palet: ze experimenteren met even gelaagde als atmosferische instrumentaties, waardoor hun zorgvuldig geconstrueerde songs urgenter en vitaler dan ooit voor de dag komen. De plaat getuigt niet alleen van groeiend zelfvertrouwen, maar ook van de drang het verleden uit te wissen en opnieuw te beginnen.
Die grote schoonmaak was broodnodig, want de jongste jaren is er in het nest van Bowerbirds heel wat gebeurd. Beth viel ten prooi aan een mysterieuze ziekte die ze slechts ternauwernood overleefde en adopteerde, samen met Phil, een hond die per ongeluk onder de wielen van hun toerbusje terecht was gekomen. Vervolgens zette het stel een punt achter zijn langdurige relatie om een jaar later, na de vaststellling dat geen van beiden met een ander wilde leven, de band te herstellen. Moore en Tacular bouwden een blokhut in de bossen van North Carolina en zingen nu op ‘The Clearing’ over de meest ingrijpende momenten in hun leven. Herstel en wederopbouw zijn, naast steeds terugkerende onderwerpen als liefde, vervreemding, de overweldigende kracht van de natuur en de onbetrouwbaarheid van het geheugen, dan ook de hoofdthema’s op de nieuwe cd.
In de AB bleken alle leden van Bowerbirds, met uitzondering van de drummer, minstens drie of vier instrumenten de baas te kunnen, zodat de uitgekiende arrangementen ook live probleemloos overeind bleven. De meeste nummers werden gezongen door Phil Moore, al zorgden de anderen regelmatig voor fraaie harmonieën en nam Beth Tacular de leads voor haar rekening tijdens ‘In the Yard’, een song die zo jachtig naar een climax toe groeide dat je even aan The Arcade Fire moest denken, en ‘Hush’, dat van hoogst intrigerende drumbeats was voorzien.
In ‘Walk the Furrows’, op gang getrokken met vloeiend fingerpickingwerk, balanceerden de strijkers tussen weids en etherisch, terwijl de bespiegelende accordeon van Tacular innig met Leah Gibsons cello dialogeerde in ‘This Year’. Halverwege ‘Brave World’ citeerde Phil Moore enkele regels uit Dylans ‘With God On Our Side’ en in het overweldigende ‘Death Wish’ kregen Bowerbirds op sax, trombone, klarinet en dwarsfluit assistentie van de Denen van Slaraffenland, die eerder op de avond het bijzonder geslaagde voorprogramma hadden verzorgd.
Naast heel wat materiaal uit ‘The Clearing’, speelde de groep ook enkele oudere songs, waaronder het verstilde ‘Hooves’, het in alle opzichten impressionante ‘The Ticonderoga’ en twee nummers die door Bowerbirdsfans inmiddels als klassiekers worden beschouwd: ‘Northern Lights’ en ‘Our Talons’. Uit de enige bisronde onthielden we vooral het meerstemmig gezongen ‘Overcome With Light’, waarmee Moore en Tacular op een pakkende manier hun hernieuwde relatie bezegelden. Of Bowerbirds snel zullen worden toegelaten tot de volière van onze radiomakers is twijfelachtig, maar Americanaliefhebbers moeten deze gevederde wezens bij een volgende gelegenheid zeker aan een nader onderzoek onderwerpen. Prachtconcert.
Dirk Steenhaut
DE SETLIST: House of Diamonds / Walk the Furrows / In the Yard / Chimes / Northern Lights / Hush / Brave World / Hooves / This Year / Death Wish / The Ticonderoga / In Our Talons / Tuck the Darkness In // Overcome With Light / Dark Horse.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier