William wie? Onder meer Alexis Taylor van Hot Chip, Marie Daulne van Zap Mama en Money Mark verklaren hun liefde aan de Nigeriaanse synthesizerpionier William Onyeabor.
Plus: Korte voorgeschiedenis: vorig jaar bracht David Byrne (die van Talking Heads, ja) op zijn label Luaka Bop de compilatie Who Is William Onyeabor? uit, een verzameling tracks van de raadselachtige William Onyeabor, een Nigeriaans muzikant wiens in eigen beheer uitgebrachte albums van eind jaren zeventig gegeerd goed zijn voor liefhebbers van obscure afrofunk. De compilatie eindigt in vele eindejaarslijstjes, en Byrne besluit een groep samen te stellen om Onyeabors boodschap en epische, opzwepende synthesizersymfonieën uit te dragen.
En wat voor groep: de mannen van het New Yorkse electrosoulcombo Sinkane (binnenkort te zien op The Big Next in Gent), Alexis Taylor van Hot Chip, drummer Pat Mahony van LCD Soundsystem, de legendarische Money Mark van wijlen de Beastie Boys en Luke Jenner van The Rapture, aangevuld met twee backing vocalistes, twee koperblazers, en een Afrikaanse percussionist. Eén, twee, drie, vier… elf man telden we bij het begin van de show; een wervelende, tien minuten lange versie van Body & Soul. Beeld u I Feel Love van discokaiser Giorgio Moroder in, maar dan live gebracht door een Afrikaans orkest.
‘Zijn we op Couleur Café beland?’ zag je de eerste rijen denken. Voorzichtig druppelden nieuwsgierigen de Marquee binnen, buiten de tent waagden enkelingen zich aan een danspasje of twee, drie. Ahmed Gallab van Sinkane, de facto bandleider, liet het niet aan z’n hart komen en vuurde zijn troepen nog wat heviger aan. Soms springt David Byrne zelf mee op het podium, en ook Damon Albarn speelde al enkele shows met Atomic Bomb! Maar we hebben ze niet gemist.
Taylor en Jenner namen om beurt de zanglijnen voor hun rekening; simpele – Engelstalige – teksten over liefde en vrede. ‘Love is blind’, klonk het als een mantra, terwijl de Pukkelpoppers los begonnen te komen. De liefde voor de muziek straalde van het podium af en infecteerde de inmiddels half gevulde tent. Wanneer Marie Daulne van Zap Mama in een blinkend Afrikaans gewaad ten tonele verscheen, steeg de temperatuur nog meer. Zelfs de alternatieve hiphopbende van Young Fathers kwam de gelederen versterken. Zeventien man, geen noot te veel of niet op z’n plaats. Van start tot finish vreugde en ijzersterk muzikantenschap.
Dank u wel, Pukkelpop, voor deze ervaring. Om nooit meer te vergeten. Hopelijk stonden er concertpromotoren in de Marquee, en haalt iemand dit wonderlijke project nog eens naar ons land. Mis het dan niet.
Min: Are you kidding?
Hoogtepunt: alles.
Aftermovie-gehalte: 3,1/5
