‘Wake the fuck up, it’s only a little rain!‘ Cedric Bixler eiste dat u het meteorologische complot uit uw hoofd verdreef, en joeg daarvoor alles in de strijd dat op de Main Stage niet te vast zat.
What’s the fuzz?
Snel ontvlambare post-hardcore, psychedelische artrock, abstract-sloganeske teksten: met die cocktail had het Texaanse At The Drive-In het jaar 2001 in lichterlaaie gezet. Maar nog voor die kalender helemaal was leeggescheurd, was het kwintet zélf opgebrand. Eindelijk, ein-de-lijk zou die vijftien jaar oude draad worden opgepikt.
Toch niet beter de toog opgezocht?
Nope, u had dus dat lang verbeide afspraakje met de geschiedenis, wat deerden u de laatste stuiptrekkingen van die zoveelste plensbui? De massa die voor Black Box Revelation was opgedaagd had verbaasd, maar van de leegte waarop u At The Drive-In trakteerde kon hetzelfde worden gezegd. Heeft u dat fenomenale Relationship of Command(2001) dan toch tussen de plooien van de tijd laten glippen?
De groep zelf nam daar alleszins geen vrede mee. Vooral Bixler, tegenwoordig nogal chubby in het gelaat maar nog altijd soepel qua ledematen, leverde het een na het ander over aan de wetten van de zwaartekracht. De microfoon, het bijpassende statief, menige versterker, dat stel sambaballen waarmee Arcarsenal was ingeleid, zijn arme knieën: gingen allemaal tegen het dek. Spektakel, maar je vermoedde toch ook enige plichtmatigheid en verkramping achter die furie.
Anders gezegd: At The Drive-In kreeg de massa niet mee. Begrijpelijk dat Bixler zich aan dat eenrichtingsverkeer stoorde. Maar waarom dan dat stugge vastklampen aan Relationship of Command? Waarom bijvoorbeeld niet die oude cover van The Smiths’ This Night Has Opened My Eyes ertussen gegooid? Had At The Drive-In bij monde van Bixler geen zin in. Gevolg: een goed concert dat niet de verhoopte overrompeling baarde.
Bixlers laatste publieksaanroeping was een waarschuwing: ‘Ik ben geboren om jullie te stangen en desnoods kom ik daar volgend jaar voor terug’. One-Armed Scissor, grootste claim op hitsucces van de band, sloot voorspelbaar af. Deze keer had de contramine haar doel gemist.
Materiaal voor uw Snapchatverhaal?
Had u, leve de gravitatie, voor het oprapen. (K.B.)
