An Evening With Greg Dulli @ Trix

Een stekkerloze set van de grondlegger van de soulgrunge? Welja. Op zijn 45ste weet Greg Dulli perfect hoe hij de messcherpe klassiekers uit zijn verleden akoestisch kan verpakken, zonder dat ze er vleugellam van worden. Het resultaat? Een spannend avondje omkijken in verwondering.

Da gig: An Evening With Greg Dulli in Trix Antwerpen, 13/11.

In één zin: Dulli vermeed halfzachte pluchenzitjesuitvoeringen van zijn songs, maar speelde rock-‘n-roll op het scherpst van de snee.

Hoogtepunten: alle songs van Afghan Whigs, Twilight Singers, Gutter Twins. Euh, álles eigenlijk.

Dieptepunten: geen.

Beste quote: “It’s saturday night, so let it loose guys. I don’t give a fuck!”

Met Afghan Whigs gaf Greg Dulli tijdens de nineties enkele van de meest verpletterende concerten die we ons kunnen herinneren. Meer zelfs: met ‘Gentlemen’ leverde hij een van de onsterfelijkste platen van de jongste decennia af. De manier waarop hij withete gitaarrock vermengde met ingrediënten uit de Stax- en Motowntraditie, was even uniek als intens. Daarbij toonde hij zich een bevlogen frontman die zijn filmische songs over liefde, lust, vervreemding en schuld met zoveel branie en passie voor het voetlicht bracht, dat het voor onschuldige oortjes bijna ondraaglijk werd. Na de split van zijn band trok Dulli de lijn verder door met The Twilight Singers. Later zou hij aan zijn muzikale dieet ook nog folk en blues toevoegen, toen hij een alliantie sloot met Mark Lanegan en The Gutter Twins uit zijn hoed toverde. Al die fases uit zijn carrière kwamen aan bod tijdens zijn lang van tevoren uitverkochte retrospectieve show in het vroegere Hof ter Lo.

Greg Dulli verscheen ruim drie kwartier later dan voorzien op het podium en werd geflankeerd door meestergitarist Dave Rosser (Twilight Singers) en de van Polyphonic Spree geleende violist en cellist Rick Nelson. Die trioformule bleek prima uit te pakken en met ‘St Gregory’, het bloeddoorlopen ‘Bonnie Brae’ en het naar ‘All Along the Watchtower’ lonkende ‘God’s Children’ werd meteen duidelijk dat de songs in hun ‘unplugged’-gedaante minstens evenveel gedrevenheid vertoonden als in de full band-versies. Dulli, opvallend minzaam nu hij is afgekickt van alcohol en de diverse chemische substanties die hij vroeger door zijn bloedbaan placht te jagen, was goed bij stem, Rosser demonstreerde inventieve kunstjes op de snaren en Nelsons versieringen gaven de nummers een majestueus tintje.

John Coltranes ‘A Love Supreme’ was de eerste van een reeks covers, waarin ook Marvin Gayes ‘Please Stay’ en een stormachtige vertolking van José González’ ‘Down the Line’ figureerden. In Antwerpen helaas geen ‘Lights Go Out’ van Basement Jaxx of ‘Take Care’ van Big Star, die tijdens de huidige tournee soms ook op de setlist prijken, maar dat kon de pret niet drukken. Zeker toen Dulli zijn Gibson even inruilde voor een piano en een huiveringwekkend ‘The Killer’ uit het ivoor plukte. Vervolgens serveerde hij, tot groot jolijt van het publiek, een gulle greep uit het oeuvre van Afghan Whigs: ‘Crazy’ en ’66’, allebei uit ‘1965’; de claustrofobische dagboekfragmenten ‘If I Were Going’ en ‘What Jail is Like’ uit ‘Gentlemen’; de ballad ‘Step Into the Light’ en het stuiterende ‘Summer’s Kiss’ uit ‘Black Love’. Wie pluchenzitjesuitvoeringen verwachtte, kwam bedrogen uit, want dit bleef rock-‘n-roll op het scherpst van de snee. Dulli diepte met ‘Let Me Lie to You’ zelfs een song op uit ‘Congregation’, waarin hij een stukje uit het legendarische ‘Miles iz Ded’ verstopte en Rosser met een expressieve, naar David Gilmour verwijzende solo aan kwam zetten.

Ook de twee voorsmaakjes uit ‘Dynamite Steps’, de langverwachte nieuwe cd van Twilight Singers die tegen 15 februari wordt aangekondigd, wisten ons uitgebreid te prikkelen. Als ‘Blackbird and the Fox’ en ‘Never Seen No Devil’ een indicatie zijn van de kwaliteit van die plaat, mag u met een gerust gemoed uw spaarvarken slachten.

U voelt ons al komen: Greg Dulli’s twintig nummers tellende set, inclusief opwindende bissen als ‘Candy Cane Crawl’ en ‘Teenage Wristband’, deed ons meer aan een vicieuze stomp in de maag denken dan aan de kampvuurtaferelen die wel eens met akoestische optredens gepaard gaan. Thumbs up, dus. De cd ‘Live in New Orleans’, die tijdens deze tournee werd ingeblikt, staat in onze huiskamer nu al op constant repeat.

Dirk Steenhaut

DE SETLIST: St. Gregory / God’s Children / Blackbird and the Fox / Bonnie Brae / A Love Supreme / Please Stay (Once You Go Away) / The Killer / Crazy / What Jail is Like / 66 / Let Me Lie to You / Forty Dollars / Step Into the Light / If I Were Going / Summer’s Kiss / Follow You Down / The Stations / Never Seen No Devil // Candy Cane Crawl / Down the Line / Teenage Wristband / The Twilite Kid. De nieuwe Twilight Singers-track ‘Blackbird and the Fox’ valt gratis te downloaden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content