Akron/Family @ Les Nuits Botanique

Op dag 7 van Les Nuits Botaniques werden we overvallen door het Pukkelpopgevoel: te veel mooie namen, te veel locaties, te weinig tijd! We kozen voor de kosmische dronerock van Akron/Family, een psychedelische trip langs de flanken van de Etna.

De sjamanistische opvliegers van Animal Collective, de granietrock van Black Mountain en Abbey Road van The Beatles; dat waren de ijkpunten op hun laatste worp S/T II: The Cosmic Birth And Journey Of Shinju TNT die we vanavond in onze knapzak propten om Akron/Family te trotseren. Een periscoop ware ook handig geweest, want het trio uit Portland streek neer het Botaniquesmuseum voor een Salon de Concert en staat middenin de zaal omsingeld door knusse sofa’s en stoelen. Als zanger/gitarist Seth Olinksy nog voor de start de aanwezigen aanspoort om óp die zitmeubels te gaan staan is het plots drummen voor een plaatsje met zicht op de middencirkel. De opgezette albatros boven ons hoofd moet er es goed om lachen. ‘Als de drones zich op gang trekken mogen jullie opnieuw gaan zitten’, zegt Olinksy terwijl er schelle junglegeluiden uit z’n sampler ontsnappen.

Zoals de titel van hun laatste album suggereert is Akron/Family niet vies van een stevig potje psychedelica, al worden de dromerige passages op tijd afgewisseld met potige riffs. Denk Fleet Foxes op een dieet van Black Sabbath én Kraftwerk, want de batterij keyboards op het, nu ja, podium stotteren ten gepaste tijde bevreemdende loopjes en drumpatronen.

Individuele songs herkennen is geen sinecure, wie de vingers niet in de oren heeft (Akron/Family beheerst al geen ander het hard/zacht/hard-procedé) wordt meegevoerd op een trip langs chaotische gitaarmaalstromen, relaxerende softrock (mét aangepaste ademhalingsoefening) en tribale drumexplosies. Hier is een groep aan het werk die ook zonder koersfiets een beklemmende beklimming én afdaling van de Etna oproept.
De ijkpunten dan maar, want we worden verderop in de Orangerie verwacht: strakker dan Animal Collective, gevarieerder dan Black Mountain en stoneder dan The Beatles – volgende keer brengen we ons derde oog mee, dan zíen we misschien ook iets.

Jonas Boel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content