De zwanenzang van Daft Punk: ‘Random Access Memories’ is een klinkklare spektakelplaat

© GF
Jonas Boel
Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

Met Random Access Memories, het laatste studioalbum van Daft Punk, herdefinieerde het duo ‘over the top’. De spektakelplaat biedt disco, progrock, nostalgische pop, funk en geen techno. U bent gewaarschuwd.

We hebben ze één keer mogen voorbeluisteren van de platenfirma. Eén enkele keer, genoeg om te weten dat Random Access Memories het meest bediscussieerde album van het jaar zal worden. Berg alle vooroordelen of verwachtingen gerust op, Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo hebben alles van het bord gewist en hun spelregels herschreven. Of beter: vergeet regels, zet het verstand op nul, en de benen en het hart zullen volgen.

Richting Give Life Back to Music bijvoorbeeld, het met funkferomonen bespoten discofeestje dat, eenmaal voorbij de potige rockintro, Random Access Memories op gang trekt. Echte drums, echte gitaren. Kwestie van eraan te wennen. Nile Rodgers doet zich, na de single Get Lucky, opnieuw gelden met sensuele licks. Ook uitgenodigd in de studio: gitarist Paul Jackson, Jr. en drummer John Robinson, twee sessieveteranen die opgeteld op alle Michael Jackson-albums te horen zijn. De door vocoders bewerkte vocalen zijn van Daft Punk zelf.

Verderop wacht met Lose Yourself to Dance een gelijkaardig beest, een meeklapmoment waarin Pharrell Williams zijn falset demonstreert. Maar eerst zien of u Giorgio by Moroder overleeft. Tijdens een spoken-wordintro doet de legendarische producer zijn verhaal, van zero tot disco hero. Tot plots de synthesizerarpeggio’s je om de oren suizen, strijkers invallen, een jazzdrummer loos gaat, een gitaarsolo losbarst en er zelfs een dj aan het scratchen slaat. Gelukkig niet allemaal tegelijk. Negen minuten waanzin, en de mooiste hommage die Moroder zich kan inbeelden.

Within brengt rust met de piano van Chilly Gonzales, en Julian Casablancas van The Strokes stroopt zijn mouwen op tijdens Instant Crush, jarentachtigpop die ons afwisselend aan Dire Straits en The Cars doet denken. En het wordt vreemder: Touch is pure spaceopera, waarin Philadelphiasoul-strijkers, een wahwahgitaar en een kinderkoor de revue passeren. Ook Beyond gaat gebukt onder Broadwaybombast, tot het orkest uitdooft en er gezandstraalde softrock genre The Doobie Brothers overblijft. En we zitten nog maar net over de helft. Technopuristen, wees gewaarschuwd.

De titel liegt er niet om; Random Access Memories delft lukraak artefacten uit Daft Punks muzikale verleden op, met de samples ingeruild voor vlees en bloed. De productie klinkt fenomenaal, en dichter bij de mens hebben deze robots nooit gestaan. Afwachten of dat wederzijds is.

Random Access Memories

disco/rock/pop

Columbia

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content