De nieuwe Hercules & Love Affair: wat lucht er meer op dan tranen drogen op de dansvloer?

Hercules & Love Affair danst het hartenleed weg. © .

Hij kwam van ver en van diep, Andy Butler, toen hij in Gent zijn vierde album met Hercules & Love Affair maakte. Maar rejoice, vrienden van de outsiderdisco, het resultaat is zijn beste langspeler tot nu toe!

Hercules & Love Affair – Omnion

Begin augustus deed Andy Butler, spil van Hercules & Love Affair, een boekje over zichzelf open voor Pitchfork. Het plaatje dat de producer schetste, was door drugsverslavingen, zelfdestructie, psychisch lijden en geweld gekleurd: ‘Ik nam regelmatig overdosissen. Ik heb momenten meegemaakt dat mensen op mijn borstkas klopten om mijn hart weer aan de praat te krijgen. I was a shell of a person.’

De muziek, en dan specifiek het dancewereldje dat hem op jonge leeftijd al zijn maagdelijkheden kostte, werd hem bijna fataal – hedonisme en escapisme zijn diep verankerd in het DNA van disco en house -, maar gelukkig voor Butler is ook loutering een belangrijke katalysator op de dansvloer.

Laten we maar veilig aannemen dat deze bezwerende synthpop niet snel op de iPod van de Trumpclan zal belanden

‘If I am your child/ Why have you put so much in my life to fight?’ zingt Sharon Van Etten tegen het fictieve opperwezen dat zijn of haar naam schenkt aan de titel van dit album. ‘Now I need love’, klinkt het over traag meanderende synths. Het is een prelude op Controller, de extatische dansdreun waarin Faris Badwan van The Horrors zijn innerlijke Marc Almond uit de kast laat. Vaste zangkracht Rouge Mary neemt de stok over in Rejoice, met kille drummachines gehackte gospel, en die andere stem uit de vaste kern, Antwerpenaar Gustaph, laat in My Curse and My Cure zijn bewondering voor George Michael de vrije loop. Die songtitel maakt een kanttekeningetje overbodig, overigens.

‘Het centrale thema op de nieuwe plaat is spiritualiteit’, verklapte Andy Butler afgelopen lente al in Knack Focus. Uit dat gesprek onthouden we ook dat de tekst van Are You Still Certain?, in het Arabisch gezongen door Hamed Sinno van de Libanese band Mashrou’ Leila, een pleidooi is voor nederigheid in polariserende tijden. Laten we dus maar veilig aannemen dat deze bezwerende synthpop niet snel op de iPod van de Trumpclan zal belanden.

Tijdens Fools Wear Crowns – gesandwichet tussen de electropop van Lies en het met violen en de soultongen van het IJslandse zusterduo Sísý Ey gesmeerde Running – neemt Butler een zeldzame keer zelf het woord: ‘Allow me to raise my hand/ And admit how much of a fool I am.’ Hetis een mea culpa waarmee hij zwarte bladzijdes omdraait. Wat lucht er meer op dan tranen drogen op de dansvloer? ‘Dance away the heartache’, Bryan Ferry wist het al. Met Omnion kan het.

Downloadtips: Controller // Running // Are You Still Certain?

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content