Blood Orange: Hip smeulende melancholie

Het is een kronkelig parcours dat Devonté Hynes – Dev voor zijn vaste warme bakker – heeft afgelegd. Als Blood Orange nestelt de ongedurige muzikant en producer zich in zwoele, afgemeten eightiesfunk en smachtende dubstep light.

Blood Orange *** Cupid Deluxe Pop / r&b

Domino

Er resten volgens de jongste schatting nog maar weinig genres die de in Texas geboren Brit niet heeft bepoteld. Het begon al halverwege het vorige decennium met de chaotische discometalpunk van Test Icicles, nauwelijks twee jaar later gevolgd door de wiegende countryfolk onder het alias Lightspeed Champion.

Daarna opteerde Hynes voor een loopbaan als producer, arrangeur en songleverancier, hetgeen hem Chemical Brothers, Florence + The Machine, Solange en Sky Ferreira de hand deed schudden. Wat die laatste twee betreft: resoluut richting pop en r&b wijst Dev Hynes’ toekomst, als we peil mogen trekken op zijn lopende contracten met de herenigde Sugababes, Britney Spears en Kylie Minogue.

Dat brengt ons in een vloeiende beweging bij Blood Orange, het pseudoniem waaronder Hynes zijn eigen muziekjes cultiveert. Twee jaar geleden debuteerde de inmiddels naar New York verkaste workaholic met Coastal Grooves, waarop hij zijn liefde voor de nachtelijke en grootstedelijke zijde van zijn tweede vaderland beleed. Cupid Deluxe gaat op dat elan verder, maar dan wel met een stoet gasten erbij.

Het begint meteen goed met Chamakay: soulvolle dubstep light – een constante op de hele plaat, maar hier gelardeerd met speelse exotica – waarin Hynes een smachtend duet aangaat met Chairliftzangeres Caroline Polachek. Al even geraffineerd zijn de elektronische shuffle en oranje synthwolkjes van You’re Not Good Enough, en Uncle Ace, waarin gitaren het voortouw nemen: eerst funky naar het voorbeeld van David Bowies sidekick Carlos Alomar, daarna frenetiek à la Talking Heads op Remain in Light.

En zo gaat het door. Dev Hynes weet hoe hij de mogelijkheden van de studio moet benutten, maar pakt nooit uit met opdringerige productietrucs. Liever laat hij de afgemeten eightiesgitaartjes en somptueuze r&b brokjesgewijs in zijn muziek verzinken. Wat meer impulsen hadden zeker gemogen, ondankt het vele volk dat passeert: leden van Dirty Projectors, Friends en Kindness, naast de Britse rapper Skepta en Amerikaanse hiphopper Despot. Al storen de snaterende interventies van laatstgenoemden dan weer op een plaat die hoofdzakelijk hip smeulende melancholie oppookt.

Met Cupid Deluxe parkeert Blood Orange zich in het straatje van Twin Shadow en The xx. Zij het niet ernaast, maar een eind erachter.

Kurt Blondeel

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content