De Engelse (melodieuze) death metal/grindcore-pioniers van Carcass lieten gisteren aan een volle Marquee zien dat het nog leefde. En hoe.
PLUS: Wie hen vorig jaar nog in de Brusselse AB zag, werd gisteren met verstomming geslagen. De band leek herboren. Ken Owen speelde zijn drumlijnen chirurgisch strak en ontleedde zo menig hersenpan. Tegen de zware gitaarriffs van Bill Steer en tegen de bas en stem van frontman Jeff Walker moet u nog altijd u zeggen.
Hij en zijn troepen speelden naast enkele nieuwe nummers – ‘Captive Bolt Pistol’ en ‘Cadavar Pouch Conveyor System’ van hun laatste plaat ‘Surgical Steel’ waren geniaal – vooral klassiekers van hun eerder werk, waaronder het legendarische ‘Heartwork’-album. ‘Genital Grinder’, ‘Reek of Putrefaction’, ‘Corporeal Jigsore Quandary’ (!), ‘Buried Dreams’, ‘This Mortal Coil’ en ‘Heartwork’, ze draaiden u allemaal binnenstebuiten. Frontman Walker is nog altijd zijn down-to-earth woedende zelve. “Those bands look very big from below that mainstage. That’s a bit gay. We are not the biggest band, we’re the best,” zei hij met een grimlach en knalde er nog een riff uit tegen vierhonderd per uur.
Carcass is een menselijke machine, die graag bijt. Geen wonder dus dat de onlangs gestorven Alien-bedenker en biomechanisch kunstenaar H.R. Giger de artwork voor ‘Heartwork’ verzorgde. Hij kreeg dan ook een nummer opgedragen: ‘This one’s for you Rudi’. Moest die nog leven, had hij op zijn uiteindelijk 74-jarige leeftijd ook naar hartenlust gemosht op zo’n gemeen strakke set.
MIN: Hoewel enkele diehards de volle set benen en armen de lucht in gooiden, oogde het publiek eerder moe en leek het niet bijster enthousiast. Jeff Walker probeerde hen wat op te hitsen, maar slaagde daar niet echt in. Toch droop het plezier van zijn ongewassen haren. “We are playing for you because it’s fun,” u kon niet anders dan hem te geloven.
Sebastian Roth
