Boeiende nevenprojecten van topartiesten

Niets tegen een scheve schaats, toch niet als het om muzikanten gaat – denk: het ballet van David Byrne en de films van David Bowie.

De jaren tachtig waren gelukkig niet altijd “a decennium to throw away”. Een aantal zangers sloegen in die periode een – weliswaar tijdelijke – artistieke zijweg in. Ballet, film en theater lonkten, en ondermeer het hoofd van Talking Heads en The Thin White Duke waagden zich op het glibberige creatieve pad. De albums bereikten helaas nooit het brede publiek. Ten onrechte ! Deze week gaat het doek op voor de boeiende nevenprojecten van David Bowie, Joe Jackson, David Byrne en Peter Gabriel.

David Bowie – In Bertolt Brecht’s Baal (1982)

In 1981 neemt Dame David Bowie zijn laatste plaat op voor het platenlabel RCA. Bowie is dan al volop aan het repeteren voor Baal, een toneelstuk van Bertolt Brecht. Dominic Muldowney, die ondermeer voor Sting schrijft, staat in voor de muziek. Regisseur David Mallet regisseert de clip voor de single The Drowned Girl” (een Kurt Weill-compositie). De EP wordt een onverhoopt succes en behaalt de top twintig in de Engelse charts.

David Byrne – The Catherine Wheel (1981)

Choreografe Twyla Tharp richt in 1969 haar eigen dansformatie, The Twyla Tharp Dance Company, op. Vijf jaar later tourt ze met haar balletcompagnie in de Verenigde Staten op muziek van The Beach Boys. Tharp is een veel gevraagde choreografe en werkt in de jaren zeventig en tachtig voor films als Hair, Ragtime en Amadeus.

In 1981 schrijft de frontman van Talking Heads, David Byrne, de muziek voor een nieuwe produktie, The Catherine Wheel. Twee songs, Big Business en What A Day That Was belanden een paar jaar later in de Talking Heads-film Stop Making Sense.

Joe Jackson – Tucker (1988)

Eind jaren tachtig regisseert Francis Ford Coppola de film Tucker : The Man And His Dream, een biografische film over autobouwer Preston Tucker en zijn droomwagen – de 1948 Tucker Sedan. Een dramatisch leven, want lopen maar vijftig exemplaren van het model van de band, en mid jaren vijftig gaat de man failliet. De film flopt aan de kassa, maar Joe Jackson ontvangt wel een Grammy nominatie voor Best Album of Original Instrumental Background Score Written for a Motion Picture or TV.

Peter Gabriel – Birdy (1985)

Ex-Genesis frontman Gabriel werkt voor de soundtrack van Birdy, een film geregisseerd door Alan Parker, voor het eerst samen met Daniel Lanois. Peter Gabriel grasduint voornamelijk in eerder werk, maar is wel zo eerlijk om dit te vermelden op de platenhoes.

Francis Weyns