Band van de Dag #44: Temples

Het psychedelische popkwartet Temples is in zijn thuisland al een bescheiden hype. Met hun debuutalbum willen de jonge honden de algehele doorbraak forceren.

Schoolkameraden James Bagshaw (zang, gitaar) en Thomas Warmsly (bas) hebben in het Kettering geen andere keuze dan met elkaar opgescheept te zitten. Warmsly: ‘Kettering ligt centraal in Engeland, niet heel ver van de grote steden, maar ver genoeg om heel doordeweeks, geïsoleerd en saai te zijn. Wie er ook maar een beetje uit de band springt, klit automatisch samen. De groep is ontstaan toen we vorig jaar, na onze individuele studies, terug naar thuis keerden, allebei met een flinke vinylverzameling in het kielzog. Platen luisteren op zolder en denken: ‘dat willen en kunnen wij ook’, heel ouderwets. (lacht) Nadat we onze single Shelter Song op YouTube hadden gezet, kregen we plots optredens aangeboden, en toen hebben we Sam en Adam erbij gevraagd.’

De ongegeneerde retroklanken van Temples kunnen alvast op de goedkeuring van enkele kleppers rekenen: Noel Gallagher raakt er niet over uitgepraat, Brett Anderson inviteerde hen in het voorprogramma van Suede en Johnny Marr strooide ook al met complimentjes.

Opvolger Colours of Life speelt opvallend leentjebuur bij de janglepop van The Byrds, en Keep in the Dark vertoont symptomen van een gezonde appetijt voor de glamrock van T-Rex. ‘Tja, die typische drumbeat is al duizend-en-een keer gebruikt, maar we konden het niet laten. There’s always room for one more.’ De sixties- en seventiesinvloeden van Temples benoemen is trouwens zoals krijtjes schieten op de foor: altijd prijs. Ook voor de hand liggende toetsstenen als The Doors, The Beatles en de jonge Rolling Stones behoren tot het luisterarsenaal dat de kiemen zaaide voor Temples.

De soundtracks van Ennio Morricone en het Italiaanse horrorcombo Goblin wil Warmsly ook vermeld hebben, net als producer en sessiemuzikant Jack Nitzsche: ‘Hij was lange tijd de rechterhand van Phil Spector, en heeft nadien essentiële bijdragen geleverd voor The Rolling Stones en Neil Young. Alleen al voor het magistrale Expecting to Fly van Buffalo Springfield zijn we hem eeuwig dankbaar. Ook Joe Boyd, die de eerste singles van Pink Floyd heeft geproducet en alle albums van Nick Drake op band zette, is een sonische grootmeester van wie we veel opgestoken hebben.’

Op basis van hun YouTube-uploads werd Temples vorig jaar getekend op Heavenly Recordings, de kleine maar fijne independent waarop Manic Street Preachers, Doves en Saint Etienne debuteerden. ‘We hebben verschillende aanbiedingen gekregen, maar Heavenly is een volbloed platenlabel,’ zegt Warmsly, ‘geen megaconcern dat zijn aandacht verdeelt over verschillende entertainmenttakken. Heel familiaal.’ Intussen ligt de eerste langspeler Sun Structures, zelf geproducet, kersvers in de rekken. Zonder covers uiteraard, maar toch met de onweerstaanbare drang om na elke luisterbeurt oude retroplaten van onder het stof te halen. (JB/DB)