Band van de dag # 117: Madensuyu

Les Nuits Botanique, Pukkelpop, Deep in the Woods: de festivalagenda van Madensuyu ziet er, terecht, veelbelovend uit. Het Gentse avant-rockduo staat dan ook garant voor een overrompelende live-ervaring.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Zanger-gitarist Stijn Ylode De Gezelle en drummer Pieterjan Vervondel maken samen al ruim twee decennia samen muziek en wisten vrij snel ook op buitenlandse podia indruk te maken. Het gezelschap trad met succes op in Brazilië, werd door de Franse krant Le Monde op superlatieven getrakteerd en bracht begin dit jaar, op EuroSonic in Groningen, nog euforische taferelen te weeg. De set van beide heren, in een afgeladen volle zaal, groeide zelfs uit tot één van de absolute hoogtepunten van de driedaagse.

Ook Amerikaanse bands zoals Dinosaur Jr en The John Spencer Blues Explosion hebben zich al als fans geöut, maar rijk is Madensuyu daar tot dusver niet van geworden. Ylode De Gezelle en Vervondel doen het dan ook om de kunst: iedere release beschouwen ze als een uniek artefact. De platen van de Gentenaren gingen in het verleden dan ook vergezeld van een palmtakje, een zekering, een spiegeltje of een stuk parketvloer. Een dure gewoonte, jawel, maar die verpakking zorgde er wél voor dat je hun werk onmogelijk met dat van andere bands kon verwarren.

Tornado

Madensuyu (Turks voor ‘bruisend water’) maakt een mengvorm van postpunk, Krautrock en grofkorrelige noise, waarbij intensiteit, strakheid en minimalisme als sleutelwoorden dienst doen. De twee muzikanten bepalen hun eigen regels, vullen elkaar perfect aan en fungeren als elkaars vangnet. Dat Ylode De Gezelle ieder optreden zittend af werkt, is een beetje raar voor een band die zo energiek en onstuimig uit de hoek komt. Madensuyu speelt met de kracht van een tornado, maar vervalt nooit in eendimensionaliteit. De interactie tussen de schurende, atonale gitaar en de striemende drumslagen leidt doorgaans tot een bijzondere dynamiek en een verzengende intensiteit. Stijn Ylode De Gezelle en Pieterjan Vervondel slagen erin met beperkte middelen een imposante wall of sound op te trekken. Dat doen ze met bouwmaterialen ontvreemd uit de loods van Sonic Youth, NEU! en The Velvet Underground.

In 2004 ging Madensuyu met het brons aan de haal tijdens de Rock Rally. Een jaar later bracht het duo de ep ‘Adjust We’ uit, gevolgd door ‘A Field Between’, zijn eerste werkstuk van lange adem. Na ‘D is Done’ uit 2008 zouden de heren er niet minder dan een half decennium over doen om met ‘Stabat Mater’ hun volgende muzikale projectiel af te vuren. Die plaat is gebaseerd op een latijnse litanie uit de middeleeuwen, over de Heilige Maagd die haar zoon Jezus aan het kruis ziet sterven, maar zich, ondanks haar pijn en smart, dapper overeind houdt. In het verleden fungeerde dit thema al vaak als inspiratiebron voor klassieke componisten zoals Pergolesi, Scarlatti, Haydn, Penderecki en Arvo Pärt. In de songs komen alle tegenstrijdige aspecten van het rouwproces aan bod, van wanhoop tot opstandigheid en van ontkenning tot aanvaarding. Met zijn eigen ‘Stabat Mater’ brengt Ylode De Gezelle een ode aan zijn vriendin, met wie hij onlangs zijn eerste kind kreeg, en zijn moeder. Tegelijk huldigt hij de innerlijke kracht en het incasseringsvermogen van àlle vrouwen, die over het vermogen beschikken hun leed met waardigheid te dragen.

Kapotte remmen
In muzikaal opzicht blijft Madensuyu op zijn derde cd trouw aan zichzelf, al experimenteert het tweespan occasioneel met elektronica en houdt het, zeker tijdens zijn optredens, de boog consequent gespannen. We schreven het al eens eerder, maar willen het bij deze graag nog eens herhalen: “Op het podium klinkt Madensuyu zo meeslepend dat je je als toeschouwer aan boord van een formule-1-wagen waant, die met een rotvaart en kapotte remmen van een steile helling dendert.” Nummers als ‘FAFAFUCKIN’ en het bezwerende ‘TI:ME’ zijn inmiddels uitgegroeid tot onverwoestbare live-klassiekers: rammelend, visceraal en gedreven. Als je naar het duo gaat kijken, verwacht je dan aan een trefzekere guerilla-aanval die overmijdelijk slachtoffers zal maken.

Madensuyu behoort al jaren tot het beste en het opwindendste van wat de Belgische rockscene te bieden heeft. Het Rode Kruis houdt zich vanavond alvast paraat.

Dirk Steenhaut

Madensuyu speelt vanavond, samen met andere Belgische bands als Amatorski, Vismets, School is Cool, Coely, MLCD, Robbing Millions, Carl et les Hommes-Boîtes, Scarlett O’Hanna, The Experimental Tropic blues Band, Astronaute en Alaska Gold Rush tijdens Les Nuits Botanique in Brussel.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content