Band van de Dag #104: Woven Hand

Woven Hand is het muzikale vehikel van David Eugene Edwards, in een vorig leven nog de bezieler van het uitstekende collectief Sixteen Horsepower.

Woven Hand is het muzikale vehikel van David Eugene Edwards, in een vorig leven nog de bezieler van het uitstekende collectief Sixteen Horsepower. Edwards, een bijzonder intrigerend figuur, is zowat de meest christelijke der rockartiesten. De man is gebiologeerd door de bijbel. Hij haalt er zijn beeldspraak uit. Zijn verhalen zijn in feite preken over hel, zonde en verdoemenis. Edwards vertelt ze op een bezeten manier, soms op het randje van het angstaanjagende, altijd met een broeierige en bezwerende ondertoon. Dat hoor op zijn platen, dat zie je als hij op de planken staat.

Edwards is het soort artiest waarvoor je live in de front stage wil staan. Zijn performances zijn niet alleen boeiend om naar te kijken, ze zijn ook meeslepend en transcenderend. Muzikaal spit de frontman in een moeras van country, folk en blues.

Met Sixteen Horsepower, ooit treffend omschreven als ‘de missing link tussen Joy Division en Nick Cave’, verkeerde hij twaalf jaren in spirituele sferen. Goed voor vier albums, waarvan ‘Secret South’ een meesterwerk. In 2005 trok de band de stekker uit. Onoverbrugbare spirituele en politieke meningsverschillen lagen toen aan de basis van de split, zo luidde in een persbericht. Met een religieuze fanaticus als Edwards in de rangen was dat niet verwonderlijk.

Edwards richtte zijn pijlen dan maar voltijds op Woven Hand, een soort veredeld soloproject waarmee hij sinds het sabbatjaar van 16 Horsepower – in 2001 – muzikale zijstapjes maakte. Ook hier schreeuwt de frontman oudtestamentische teksten dat het een lieve lust is. Hoofdingrediënten van de meltingpot zijn andermaal alternatieve country, neofolk en postrock, subtiel aangebracht door gitaar, banjo, bas, orgel, percussie en de charismatische vocals van Edwards.

Met zijn entourage leverde hij in 2003 de muziek voor Ultima Vez, het dansensemble van Wim Vandekeybus. De zorgvuldig opgebouwde spanning in zijn composities, het dreigement, de mystiek, de excentriciteit en de passie vormden een gedroomde basis voor het fysieke bewegingstheater van het gezelschap.

Woven Hand is intussen zeven albums ver, waarvan de studioplaat ‘Refractory Obdurate’ net uit. De laatste jaren durft het kwartet het gulzig snarenwerk al eens te laten piepen. Aan bezieling heeft de frontman niet ingeboet. Ook het mystieke gehalte blijft onaangetast. Haal er uw agenda bij als de band ons land aandoet. Op 6 juni in de Brusselse AB bijvoorbeeld, of komende zomer tijdens de Brugse Klinkers of op Pukkelpop. (DB)