Antropologie van de festivalganger

Niet te versmaden voor de aspirant-antropoloog: de homo festivalitis in zijn natuurlijke biotoop. Tien subcategorieën die u ook dit jaar zult kunnen spotten.

DE BEKERTJESCOLLECTIONEUR Homo festivalitis acciperens calices mongolo Distinctief kenmerk Anderhalve meter hoge stapel plastic bekertjes onder de arm.
Favoriete bands ‘Bands? Wordt er hier ook muziek gespeeld?’
Descriptie Een fascinerend species festivalganger, die al van ’s ochtends vroeg in de weer is met het obsessief hoarden van plastic drankbekertjes, die ze omruilt voor gratis drankbonnetjes. Vermoed wordt dat ze de absurditeit van haar activiteit – zo tijdrovend besparen op drank dat de toegangstickets zelf een verspilling worden – niet vat. De bekertjescollectioneur is een paria in festivalmiddens. U kunt hem of haar voorbij zien lopen met een anderhalve meter hoge stapel plastic bekertjes onder de arm – zijn trofee – die hij omklemt met de schichtigheid die niet verschilt van die waarmee Gollum zijn Ring koestert. Durf occasioneel in uw buurt te komen, waarbij hij de kreet ‘mahkubekertsjnhèn?’ uit. Geef gerust uw drankbeker: hij is ongevaarlijk.

DE HARDE FAN Homo festivalitis metallicae Distinctief kenmerk Zwart T-shirt met bandlogo.
Favoriete bands ‘Master! Master! Master of puppets, I’m pulling your strings!’
Descriptie Manifesteert zich in twee gedaantes. De harde fan van tieneremo met een poster van Jared Leto aan de slaapkamermuur, en de ietwat oudere harde metalfan die ‘sinds 1984 geen optreden van Metallica gemist’ heeft. Vatten vanaf de ochtend post op de eerste rij voor de Main Stage met lunchpakket en waterzak, om daar de hele dag apathisch verveeld naar elke band te staren die niet hún band is. Volgens geruchten zouden ze daarbij hun urine opvangen in plastic bekertjes, angstig als ze zijn om hun veroverde territorium weer te verliezen. Vallen ironisch genoeg vaak flauw door dehydratatie, zeker bij warm weer, zodra hun groep eindelijk het optreden aanvat.

DE REGENNIMF Homo festivalis saltans pluvia Distinctief kenmerk Bloemenkrans in het haar.
Favoriete bands ‘Tom Odell. Damien Rice. Noah and the Whale. Tegan & Sara.’
Descriptie Courante benaming voor een zestienjarig meisje dat voor de eerste keer naar een groot festival gaat, meestal met één andere regennimf. Heeft een voorliefde voor singer-songwriters en indiejongens met een akoestische gitaar, wat zich vertaalt in een naïef bloemenkleedje en zelfgevlochten bloemenkrans in het haar. Haar moment de gloire voltrekt zich bij felle regen, wanneer zij, terwijl eenieder schuilt, onder de druppels begint te dansen, huppelend ronddraaiend met de armen wijd als een nimf – naar eigen zeggen omdat ‘ze houdt van de regen op haar huid’. Keert ’s nachts terug naar haar tent, niet om te slapen, maar om te dromen.

DE BIERHOUDERFRISBEEËR Homo festivalitis disco volanto papyro Distinctief kenmerk Een krachtige werparm.
Favoriete bands ‘Al die dinges die in De afrekening staan.’
Descriptie ‘Alle remmen los’, luidt het credo van deze festivalganger, iets wat zich om onduidelijke redenen hoofdzakelijk uit in het verticaal omhoogwerpen van een lege kartonnen drankhouder voor zes consumpties. De algehele desinteresse voor het neerkomen van het projectiel onderstreept het zogenaamde ‘in het moment leven’ waar de festivalcultuur voor staat, bondig samengevat in het acroniem yolo. De maatschappelijk aanvaarde variant van de volle-pintsmijter, de meest gehate mensensoort onder de festivalgangers.

DE DRONKEN SLAPER Homo festivalitis dormans appotus marginalis Distinctief kenmerk Opgedroogde ketchupvlekken.
Favoriete bands ‘Tiëstoooooooow! Wat? Staat die niet op de affiche?’
Descriptie Maakt in de vroege namiddag deel uit van een kudde blote basten, tot hij na overmatige alcoholintoxicatie afgezonderd raakt van zijn soortgenoten. De dronken slaper, na zijn dagtaak verdwaasd ‘Hoereuh!’ roepend, legt zich vervolgens op de grond, alwaar hij in comateuze toestand de rest van het festival doorbrengt. Niet zelden ontwikkelt hij daarbij zonnebrandplekken en opgedroogde ketchupvlekken. Dit alles zeer tot hilariteit van de overige festivalgangers, die voor de smartphone van hun vrienden poseren met de slaper in kwestie. Af en toe controleren plichtsbewuste festivalgangers of hij nog leeft, wat tot eenieders verbazing altijd het geval blijkt. Is bij het ontwaken portefeuille en gsm kwijt, maar een doos bevroren curryworsten rijker. Herinnert zich achteraf naar eigen zeggen ‘niets meer’, maar vond het opnieuw ‘een uitstekende editie’.

DE GRATISZONNEBRILDRAGER Homo festivalitis wayfaro falso Distinctief kenmerk Ray-Bankopie in geel of rood.
Favoriete bands ‘Foo Fighters. Carl Cox. Elke heul bekende groep.’
Descriptie Wellicht de grootste subgroep onder festivalgangers. De slogan ‘alles kan!’ indachtig stort de leeftijdscategorie 14-20 jaar zich massaal op de kleurrijke gratis plastic zonnebrillen die aan sponsorstands gedistribueerd worden. Vooral goedkoop afgewerkte replica’s van de Ray-Ban Wayfarer 2140 in het geel en rood zijn daarbij erg in trek, de perfecte aanleiding voor het Instagramonderschrift ‘wafa’, kort voor ‘we are fucking awesome’. Na zonsondergang gaat deze subgroep op zoek naar fluorescerende, lichtgevende bandjes, die ze om pols en nek dragen – de nachtelijke variant van de gratis zonnebril. Verder onderzoek moet uitwijzen of ze dat ironisch dan wel postironisch opvatten.

DE VERDWAALDE OUDE MAN Homo festivalitis mixtus anissimus Distinctief kenmerk Opgetrokken kuitsokken met matching buideltas.
Favoriete bands ‘Watte? Muziek? O, ik luister liefst naar Freddy Breck, mijnheer.’
Descriptie Een curiosum op elk groot muziekfestival is de verdwaalde oude man. Duidelijk herkenbaar aan zijn gevorderde leeftijd, boven de 70, maar vooral aan zijn kledij. U kunt hem spotten in beige short, hoog opgetrokken kuitkousen met ruitjesmotief, bijpassend ruitjeshemd en klassieke debardeur op een meter of tien van de festivalkudde, waar hij glimlachend, met een geamuseerde en licht afwezige blik vanop een meter of tien naar staart. Aanvankelijk werd gedacht dat dit hipsters met progeria waren, maar verdere observatie reveleerde dat dit oudere buurtbewoners zijn die, bij gebrek aan kleinkinderen, zelf gebruik maken van hun gratis festivalticket ter compensatie voor de overlast. Vertrekt uit huis met de woorden ‘Ich gon es kieke wa dei jung doeë on ’t dun zien met da laweiët.’ Keert na zonsondergang verward en getraumatiseerd terug naar zijn woning.

DE NEKZITTER Homo festivalitis sedens cervico Distinctief kenmerk Bovengemiddelde kennis van de lyrics van Editors.
Favoriete bands ‘Coldplay en Editors.’
Descriptie Fan zijn is een competitief gegeven op festivals, wat zich op verschillende manieren manifesteert. Er is de meezinger, die oraal aangeeft elke lyric van de band te kennen. Er is de prevelende genieter, die met de ogen dicht en opgeheven hoofd de teksten fluistert. En er is de nekzitter, die van op de schouders van zijn of haar partner, de armen ten hemel geheven, ‘in het moment’ probeert op te gaan. De motivatie is niet ‘meer kunnen zien’, zoals aanvankelijk werd verondersteld, maar wel de omringende kijkers tonen dat zij de grootste fans zijn. Merk op dat deze drie categorieën als storend en aanstellerig worden ervaren. Veel milder wordt er gereageerd op de tetten-bloot-variëteit van de nekzitter, de tiener die op de nek van haar partner zit en haar boezem ontbloot in de hoop op de grote televisieschermen naast het podium vereeuwigd te worden, een variëteit die hoofdzakelijk bij mainstreamhiphopoptredens geobserveerd kan worden – een buitenkans voor de aspirant-antropoloog.

DE VROUW ACHTER DE NEKZITTER Homo festivalitis post homine festivalitis sedento cervico Distinctief kenmerk Buitenproportionele kennis van de lyrics van Editors.
Favoriete bands ‘Coldplay en Editors, maar wel al van voor ze commercieel waren. Niet zoals die trut voor mij dus.’
Descriptie Blijkt uit empirisch onderzoek meestal een bebrilde vrouw tussen de 25 en 35 te zijn, klein van gestalte, die het antisociale gedrag van de nekzitter tracht te corrigeren door haar geërgerde blikken toe te werpen, de nekzitter te porren of ‘Naar beneden!’ te roepen, onderwijl met de wijsvinger naar beneden wijzend. Fascinerend genoeg roept zij even veel aversie op als de nekzitter zelf. Anti-antisociaal gedrag wordt in festivalmiddens ook als antisociaal ervaren, zeker in combinatie met een duur brildesign en algeheel gebrek aan rock-‘n-rolluitstraling. Buiten het festivalseizoen transformeert de vrouw achter de nekzitter in de agressieve zitter, een species Homo concertalis die bij elk rustig akoestisch optreden in een concertzaal op de grond plaatsneemt en vervolgens ‘Zitten!’ loeit naar de rijen staande mensen voor haar. Leuk statistisch detail: de vrouw achter de nekzitter overlapt in grote mate met de prevelende genieter.

DE UURSCHEMA-ARCEERDER Homo festivalitis osus festivales Distinctief kenmerk Eenzaamheid.
Favoriete bands ‘Jon Hopkins, Vondelpark, Foxygen, Phosphorescent, Daughter, Mount Kimbie, Get the Fuck Out of My Swimming Pool.’
Descriptie Terug te vinden bij elk optreden dat in kleine letters op de festivalaffiche geschreven staat, meestal in de buurt van de PA-installatie – omdat ‘daar het geluid optimaal gemixt is’. Staart onafgebroken naar het papieren uurschema in zijn hand, dat hij een dag eerder met verschillende kleurcodes gearceerd heeft. Grossiert in eenzaamheid, een bewuste keuze, om een maximaal aantal groepen te kunnen zien en dito cultureel kapitaal te kunnen vergaren – zijn voornaamste conversaties bestaan uit het vergelijken van zijn uurschema met dat van andere uurschema-arceerders. Leeft op bij het ontdekken van overlappingen, die hij op Twitter rapporteert in bewoordingen als ‘Harde dobber. Daughter speelt op hetzelfde moment als Palma Violets én Mount Kimbie’. Ligt nu reeds wakker van de vraag of hij zijn interesse in de doortocht van Ke$ha dit jaar nog onder ironie kan klasseren.

Geert Zagers