10 aanraders voor Groezrock 2015

Op 1 mei gaan de deuren van het tweedaagse punk- en hardcorefestival Groezrock weer open. Dat het niet bepaald punk is dat een combiticket met camping maar liefst 125 euro – of 56 halve literblikken Carapils – opslorpt, daar trekken we ons niets van aan. 10 aanraders.

Refused

Laat u niets wijsmaken door Terror-frontman Scott Vogel, die enkele edities geleden onze eerste aanrader nog voor een groepje posers en geldwolven versleet. Ook al doet de Zweedse formatie liever een pak dan een tough guy hoodie met clichéprint aan, Refused is Vogel minstens tien stappen voor. Na zo’n iconische plaat als The shape of punk to come hebben ze natuurlijk niets meer te bewijzen. Maar als het toch moet: op Groezrock kunt u proeven van hun aanstormend album Freedom, dat hun eerste release zal worden sinds hun split van 17 jaar geleden. We lack the motion to move to the new beat!

OFF!

OFF! is een soort supergroep met leden van Rocket from the crypt, Burning brides en Red Kross. Nog belangrijker: hij is misschien al 60 jaar oud, maar Keith Morris, die u als punkhistoricus kunt kennen van legendarische bands als Circle Jerks of Black Flag, blijft een absoluut monster achter een micro. En hij heeft nog humor ook.

Brutus

Het Belgische trio Brutus op Groezrock boeken, is misschien niet evident. Verfrissend is het alleszins wel. Samen met haar twee kornuiten tapt zangeres Stefanie Mannaerts, die ook bij The Spectors speelt, uit de meest verschillende vaatjes, waaronder shoegaze, metal en zelfs barokpop. Om vast en zeker in de gaten te houden.

Toxic Shock

Jong, Belgisch geweld deel 2. Stilstaan op deze thrash/hardcore-crossoverband uit Antwerpen is onmogelijk. Als u Toxic Shock al aan het werk zou hebben gezien in een of ander dubieus drankhol, weet u dat de zanger niet bang is te lachen met de Nike Airs van zogeheten beatdowncrews, af en toe eens ondersteboven aan een plafondrails gaat hangen en ook wel eens een balletje uit zijn broek durft te toveren. Oprechte woede, met de broodnodige dosis zelfrelativering.

Iron Reagan

Wat ons bij de volgende aanrader brengt. De heren van Toxic Shock brachten namelijk een split uit met niemand minder dan het Amerikaanse Iron Reagan, dat bestaat uit leden van Municipal Waste, Cannabis Corpse en Darkest Hour. Ze brengen, net als Toxic Shock, thrashcrossover zonder pretentie. U hoeft uw borst dus niet nat te maken, dat doen Tony Foresta en de zijnen wel voor u.

American Nightmare

Hardcore band uit Boston, die ook wel bekend staat als Give up the ghost. American nightmare probeerde een scene vol brallende jocks en spinkickers bij te brengen wat passie betekent. Verwacht u dus aan pile-ons, stagedives en sing-a-longs à volonté.

Title Fight

Hun laatste plaat Hyperview is dan niet hun beste werk, maar Title Fight heeft live nog voldoende kwaliteiten. Hun (oudere) mix van post-hardcore, punkrock en emo zouden u hier en daar wel eens kunnen doen terugdenken aan bands als Jawbreaker, Hüsker Dü of zelfs Fugazi.

Ceremony

‘Ceremony trekt op geen kloten meer,’ aldus de doorsnee punk- en hardcorefanaat. De Californische band begon tien jaar geleden met een van de meest pissed off combinaties van punk en powerviolence. Na de platen Violence Violence en Still nothing moves you, koos de groep op Rohnert Park voor een Wire-achtige prehardcorevibe. Op hun laatste album, dat in maart verscheen, gingen ze nog een stapje verder. Of terug? Benieuwd wat dat live gaat geven.

Defeater

Genoemd en geroemd als een van de bands die voor een frisse wind in de melodische hardcore zorgt. Passionele, maar daarom niet per se harde of zelfs snelle muziek, met een stem die door merg en been snijdt. Tekstueel werkt Defeater rond verschillende thema’s zoals dat van een gebroken gezin na de Tweede Wereldoorlog. Tussen al het stereotype ‘stay true’-gebrul kan dat alleen maar een meerwaarde zijn.

(SR)