Vuren en Vlammen in Resistance: Burning Skies

Een moedige brandweerman groeit uit tot een patriottische vechtmachine wanneer een buitenaardse invasie New York in lichterlaaie zet.

Achtergrond

De Resistance-serie rijmt al sinds 2006 sciencefiction met militaire schietspelelementen. Verhaal en actie spelen zich af in de jaren vijftig van de vorige eeuw. WOII heeft nooit plaatsgevonden. De wereld wordt nu geteisterd door de Chimera, een bloeddorstig buitenaards ras dat de mens op alle denkbare manieren naar het leven staat. Burning Skies is de eerste episode op de draagbare Vita-console.

Verhaal

Brandweerman Tom Riley ploft met evenveel gemak zijn bijl in een buitenaardse schedel als in een vlammenzee verbergende kamerdeur. Onmisbare kwaliteiten voor een humanitaire actieheld, die aanvankelijk enkel zijn gezin wil opsporen maar gaandeweg ontdekt dat iederéén kniediep in de penarie zit, hijzelf incluis.

Besturing

Het spel maakt uitgebreid gebruik van de unieke besturingsmogelijkheden van de Vita. Doelwitten selecteren via het aanraakscherm, wegduiken voor buitenaardse kogels en spurten door achterop de console te tikken, granaten werpen en deuren openen met één vingerbeweging: het is alsof een traditionele huiskamergame gekruist wordt met een laagdrempelig smartphonespelletje.

Verdict

Resistance: Burning Skies moet het vooral hebben van zijn knappe besturing en interessante hoofdpersonage. Wat actie, intriges en locaties betreft, valt er weinig vernieuwing op te tekenen: we hebben alles al eens eerder gezien in de vorige games. Grafisch hinkt het spel lichtjes achterop in vergelijking met een Vita-toptitel als Uncharted: Golden Abyss. Echt irritant zijn de machinegeweergeluiden, die eerder klinken als ploffende popcorngraantjes.

Dimitri Dewever