Neeka, het muzikale alter ego van Ilse Goovaerts (37), heeft net haar vierde plaat uit, getiteld ‘Robin’. Op 20 november speelt ze in Rex in Mol, op 2, 3 en 5 december trekt ze langs Leuven, Genk en Mechelen. Meer info: myspace. com/neekamusic.

‘I’m a rock ‘n’ roll star, not a meat-eating folky.’Dat zinnetje heb ik gepikt van John Morand, de producer. Toen ik de studio binnenkwam, zei hij: ‘Ik zie hier heel wat vrouwen met een akoestische gitaar binnenstappen. Maar jij bent een fake folky. Jij eet vlees.’ Car Song, het nummer waarvan je hier de tekst ziet, is mijn antwoord daarop.Het is een nummer over mijn eigen imago. Iedereen denkt dat ik zo’n lieve, brave singer-songwriter ben, maar in het diepst van mijn gedachten wil ik ook een rock-‘n-rollster zijn.

Ik stoor mij wel aan dat lieve, brave imago, ja.Telkens opnieuw word ik met Joni Mitchell vergeleken. En ja, Joni Mitchell is een belangrijke invloed geweest, maar zeker niet de enige. Ik ben stekezot van Hot Chip en Yeasayer. Ik houd van het donkere van Killing Joke, ik zou Nine Inch Nails dolgraag live willen zien. En al zit die hardere kant niet rechtstreeks in mijn songs, ik voel die muziek wel. Op Robin wilde ik dat er wat meer uitkrijgen. Met succes trouwens: het silhouet rechts is gebaseerd op een concertfoto van De Nachten – de eerste foto ooit waarop ik zo hevig aan het dansen ben, denk ik. En ik ben er best blij om.

Het silhouet links is de rustige kant van mezelf.Contemplatiever. Want er staan ook nog altijd rustige nummers op de plaat. Robin bijvoorbeeld, de titelsong van de plaat, is er zo een. Weet je, als vrouw moet je kiezen: ofwel ben je een folkie, ofwel een rockchick. Ofwel het ene, ofwel het andere. Ik heb op Robin geprobeerd om de twee te zijn. Ik ben en blijf graag een lieve ernstige zangeres, maar er zit best wel wat pit in mij – die John naar boven gehaald heeft. Neeka is én pop én fake folk én een beetje rock. Niet naast elkaar, maar lekker door elkaar gemengd.

Het is waarschijnlijk geen toeval dat ik silhouetten in tekst getekend heb, nu ik erover nadenk. Ik vind het makkelijker om dingen uit te drukken in woorden dan in beelden. Ik ben weinig visueel ingesteld. Als ik eet, als ik muziek luister en als ik ruik, doe ik dat met mijn ogen dicht. Ik ben minder gevoelig voor visuele prikkels. Neen, dan weten mijn teksten mij beter te vatten dan eender welke tekening.

GEERT ZAGERS