Liefhebbers van al dan niet artistiek verantwoord naakt kunnen dit weekend hun hartje ophalen in het Gentse Citadelpark. Onder de titel ‘Hits & Tits’ vindt in het ICC een expo van erotische platenhoezen uit de jaren 60 en 70 plaats. Als er geen gedeputeerde of anderssoortige moraalridder een stokje voor steekt tenminste, want in geen kunsttak wordt zo druk gecensureerd als in de popmuziek. Sleazy sleeves en controversiële coverart, al dan niet in de ban geslagen: een greep uit de erotomane discotheek.

hide your love away – John Lennon & Yoko Ono – Unfinished Music, No. 1: Two Virgins (1968)

Het naaktportret dat de hoes van John en Yoko’s eerste muzikale samenwerking siert, werd in het appartement van Beatlesdrummer Ringo Starr gemaakt, naar eigen zeggen luttele uren voor het koppel voor het eerst zijn liefde consumeerde. Vandaar de titel dus. Dat die foto uiteindelijk de cover van Two Virgins heeft gehaald, mag een klein wonder heten. Eerst was er Paul McCartney die zijn gewezen spitsbroeder afraadde om zijn plan tot uitvoer te brengen, daarna weigerden achtereenvolgens Capitol Records én EMI om de plaat uit te brengen. Toen enkele kleinere labels Two Virgins alsnog begonnen te distribueren, werd het album in zowat de helft van de VS verboden. Om de in de ban geslagen platenhoezen niet allemaal te moeten herdrukken, besloten de distributiefirma’s om de plaat in een bruine papieren zak te verpakken, met slechts een kleine uitsparing voor de hoofden van John en Yoko. You’ve got to hide your love away, indeed!

Chicks voor Hendrix – The Jimi Hendrix Experience – Electric Ladyland (1968)

De carrière van Jimi Hendrix stond amper een jaar op de sporen toen hij in ’68 Electric Ladyland uitbracht. Zijn derde en wellicht bekendste plaat geldt veertig jaar later nog steeds als een Mijlpaal die de begrippen funk, rock en psychedelica grondig herdefinieerde. Maar Hendrix mag dan bekendstaan als de man die sneller soleerde dan zijn schaduw, het artwork voor Electric Ladyland kreeg hij niet tijdig ingeleverd. Waarop platenfirma MCA er niets beters op vond dan 19 naakte vrouwen enkele elpees van Hendrix in de handen te stoppen en dat tafereel op de hoes te kwakken. Hendrix – die in 27 jaar tijd meer pussy heeft gezien dan menige gynaecoloog in zijn hele carrière – was echter not amused: hij vond dat de tietenparade de aandacht alleen maar afleidde van de muziek. Enkele distributiefirma’s dachten er net zo over en dus werd de blootfoto op de hoes van Electric Ladyland vervangen door een portret van Hendrix – wel met een bepaald orgastische uitdrukking op het gelaat!

Virgin suicide – Scorpions – Virgin Killer (1976)

U dacht dat de Scorpions alleen muzikaal de grenzen van de waansmaak aftastten? De Duitse hairmetalband, vooral bekend van tenenkrullende ballads als Still Loving You en Wind Of Change, ging in ’76 nog een stapje verder. Een plaat Virgin Killer noemen, tot daar aan toe, maar die titel ook nog eens aanschouwelijk maken door een naakt meisje van amper twaalf jaar oud op de cover te zetten: zelfs Gary Glitter weet dat zoiets voor problemen zorgt. Zeven jaar eerder waren de bluesrockers van Blind Faith daar al achter gekomen toen ze voor de hoes van hun eerste en enige plaat een foto gebruikten van een meisje dat, naargelang van de bron, tussen elf en dertien jaar oud was. Dat sommigen in het ruimteschip dat het meisje in haar handen houdt ook nog eens een fallussymbool zagen, maakte de collectieve verontwaardiging er niet minder groot op. De verdediging van fotograaf Bob Seideman – we kid you not: ‘We hebben dat meisje nochtans een pony gegeven!’

Guns ‘N Riots – Guns N’ Roses – Appetite For Destruction (1987)

Eén tepel, een geschilderde dan nog, kwam Guns N’ Roses in ’87 op een storm van protest te staan. Al struikelde conservatief Amerika vooral over de suggestie die op de schandaalhoes gewekt wordt. Op het schilderij van de Amerikaanse kunstenaar Robert Williams ligt een jonge vrouw op de stoep met haar slipje op de enkels, ogenschijnlijk verkracht – of op het punt om verkracht te worden – door een robot. Geffen, de platenfirma van Guns N’ Roses, besliste het originele artwork naar de binnenhoes te verhuizen en in de plaats een tekening van vijf doodshoofden op de cover te zetten. Niet veel later laaide er opnieuw protest op toen bekend raakte dat zanger Axl Rose in de studio van bil was gegaan met Adriana Smith, het lief van drummer Steven Adler, omdat hij het gehijg en gekreun in slotsong Rocket Queen ‘zo echt mogelijk wilde laten klinken’. Met 15 miljoen verkochte exemplaren behoort Appetite For Destruction nog altijd tot de meest succesvolle platen uit de muziekgeschiedenis.

In de ban van de string – Black Crowes – Amorica (1994)

In een land waar de nationale vlag heiliger is dan de paus, Mohammed en Visjnoe samen, maak je je niet populair door met de Star-Spangled Banner te lachen. Precies dat deden de Black Crowes in ’94 met de hoes van amorica: een close-up van een vrouwelijk kruis gehuld in een minuscule string met Stars & Stripes-motief, waar ook nog eens een plukje schaamhaar bovenuit krult. De cover was bedoeld als een krachtige trap onder de Bible Belt, en of puriteins Amerika zich in het kruis getast voelde.

Dat men in de US of A niet ongestraft met de vlag solt, mocht ook Bruce Springsteen ondervinden toen hij in ’84 Born In The USA uitbracht. Aangezien hij op de cover met de rug naar de lens en het gezicht naar de Amerikaanse vlag staat, gingen sommigen ervan uit dat hij tegen de Stars & Stripes stond te zeiken. Het hield Ronald Reagan niet tegen om het titelnummer, dat de Vietnamoorlog op de korrel neemt, in ’84 uit te roepen tot zijn campagnelied.

Door Vincent Byloo