Vier nul zeven! (Bonneville 1)

De Vlaamse auteur Mark Van Oppen, Marvano dus, wordt steeds meer een eigenzinnige einzelgänger die in het klassieke stripformaat diepgang weet te brengen. Terwijl de meeste aanhangers van het waarachtige verhaal zich bekeren tot de dikkere grafische roman, blijft Marvano in klassieke korte reeksen de recente geschiedenis verkennen. Net zoals in Grand Prix koppelt hij in Bonneville de racerij aan politieke en sociale omstandigheden. Door de ogen van het meisje Zeldine toont hij de wedloop naar het snelheidsrecord op land begin jaren zestig. Die concurrentiestrijd speelde zich grotendeels af in Bonneville, een stadje in Utah met een grote zoutvlakte die zich ertoe leende om met zelfgeknutselde snelheidsmonsters lang genoeg rechtdoor te rijden om een indrukwekkende snelheid te ontwikkelen, met alle risico’s vandien. De ‘vier nul zeven’ uit de titel van het eerste deel van dit tweeluik is wel degelijk een snelheid – in mijl per uur.

Marvano schetst het kleine milieu van de bezeten, soms roekeloze snelheidsduivels in de mormoonse staat tegen de achtergrond van de grote politieke momenten van de tijd. In Bonneville tempert de Cubacrisis, het hoogtepunt van nucleaire dreiging in de Koude Oorlog, het vooruitgangsoptimisme van de naoorlogse periode. Aan Marvano kun je het toevertrouwen om een periode die hem interesseert tot leven te brengen. Al sinds zijn eerste strips, meer dan dertig jaar geleden, compenseert hij zijn beperkte tekentechnische virtuositeit met inventieve paginacomposities en verteltechnieken. In Bonneville pakt hij het nog anders aan: in grotere tekstblokken (een monoloog van Zeldine) speelt hij met succes zijn belangrijkste troef uit: Marvano is een van de weinige stripauteurs met een geloofwaardige literaire stem. Zijn kurkdroge tekst brengt persoonlijkheid en diepte aan in een verhaal dat bij een andere auteur het dertiende in het dozijn had kunnen worden.