Tommy Genesis: ‘Als je mij een freak vindt, zegt dat meer over jou dan over mij’

Ze bezingt seksuele geneugten en ligt al eens graag in een berg tampons, maar Tommy Genesis is méér dan een fetisjrapper. ‘Muziek is veel minder rationeel dan kunst.’

‘Ai, overslapen.’

Dat krijgen we enkele uren na onze eerste onbeantwoorde telefoonpoging te horen.

‘Het is daar intussen toch niet te laat op de avond?’ klinkt het vervolgens beduusd, zelfs een tikje verlegen. Niet meteen wat je verwacht van een artieste die bekendstaat om haar hyperseksuele teksten en videoclips, haar stevige beats en dito combatboots.

Haar zachte kant toonde de Canadese Genesis Yasmine Mohanraj, zoals Tommy Genesis echt heet, nochtans ook al op haar titelloze debuutalbum, dat in november vorig jaar verscheen. Daarop neemt ze afstand van de experimentele rap die haar mixtape World Vision uit 2015 tekende en haar de titel ’the internet’s most rebellious underground rap queen’ opleverde, en kiest ze resoluut voor radiovriendelijke pop – tenminste, als u alle fucks, pussy’s, en cums even vergeet. Tel daarbij samenwerkingen met Charli XCX en Empress Of, en je mag van de grote doorbraak gewagen. De Botanique moest haar show niet voor niets naar een grotere zaal verplaatsen. ‘Ik had zin om leuke, schattige muziek te maken. Tommy Genesis is mijn good girl-album. Die fase is intussen trouwens ook weer voorbij. (lacht)‘

Het eerste deel van je album bestaat uit bangers, het tweede deel klinkt opvallend zachter en zelfs kwetsbaar klinkt. Vooral dat laatste zijn mensen niet van je gewoon.

Tommy Genesis: Elk nummer is geschreven in een andere mood een heeft een eigen energie, meer hoef je daar niet achter te zoeken. Als ik me kwetsbaar voel, schrijf ik een kwetsbaar nummer. That’s it. Dat betekent overigens niet dat Tommy Genesis autobiografisch is. (stilte) Ik vind het heel moeilijk om mijn muziek te omschrijven. Ik heb een tijdje in de kunstwereld gewerkt (ze heeft een diploma film en beeldhouwen, nvdr.) en het is veel makkelijker om uit te leggen waarom je een bepaalde lijn hebt geschilderd dan te zeggen waar een nummer over gaat. Muziek is veel minder rationeel. Dat vind ik er net zo bevrijdend aan: ik maak gewoon de muziek waar ik op dat moment zin in heb.

Het was ook de eerste keer dat je voor een volledig album de studio indook.

Tommy Genesis: En het ging er een pak serieuzer aan toe. Aanvankelijk voelde het onwennig om de controle los te laten. Maar ik stond er met heel talentvolle mensen, dus dat viel wel mee. Nu, het blijft honderd procent mijn project: ik schrijf alles zelf, ben nauw betrokken bij de productie en regisseer en monteer mijn eigen clips. Het verschil zit ‘m vooral in de kleine dingen. Zo’n chique studiomicrofoon is wel wat anders dan de shitty microfoon in mijn slaapkamer. (lacht) Dat gezegd zijnde: je kunt s ome good fucking music maken in je slaapkamer. Wie weet keer ik voor mijn volgend project weer terug naar die DIY-aanpak.

In alles wat je doet schuilt een zekere dualiteit: van experimentele rap tot pure pop, van nummers over orale bevrediging tot gebroken harten en van combat boots tot uniformrokjes. Sommige mensen vinden dat verwarrend.

Tommy Genesis: Mensen zijn nogal snel in de war. Ze hebben het liefst dat je het één of het ander bent, dan blijft het overzichtelijk. Want je kunt geen experimentele muziek én pop maken, of zingen én rappen. Bullshit, ik wil bewijzen dat al die dingen wél samen kunnen. Vandaar de albumcover: Tommy, mijn alter ego, en Genesis, ‘mijn echte ik’, die elkaar ergens in het midden ontmoeten en kussen. De twee mogen nog zo verschillend zijn, ze leven wel harmonieus samen.

Ik las een interview waarin je muziek maken vergelijkt met method acting.

Tommy Genesis: Heb ik dat gezegd? Vreemd, want zo zie ik het niet. Tommy Genesis is geen personage. Het is eerder een rollenspel binnen mijn eigen persoonlijkheid. Als het al method acting is, dan wel met enkel aspecten die ik al in me heb.

In het begin van je carrière omschreef je je muziek als fetisjrap. Je bent heel open over je seksualiteit, zowel muzikaal als in je video’s. Een statement?

Tommy Genesis: Nee, ik ben nu eenmaal een beetje wild. De term fetisjrap is wat blijven hangen omdat het goed klinkt, maar ik doe dit niet om een reactie uit te lokken. Als jij mij een freak vindt, zegt dat meer over jou dan over mij. Eerlijk gezegd denk ik dat het vooral een generatieconflict is. Ik heb voornamelijk jonge fans, en voor hen is dat zelfs niet langer een punt. Ze vinden het niet meer dan normaal dat een vrouw open is over haar seksualiteit.

De wereld is aan het veranderen?

Tommy Genesis: De wereld ís veranderd. Al zijn we er nog lang niet. Neem nu tampons: het is toch compleet belachelijk dat vrouwen uit schaamte nog steeds stiekem een tampon in hun mouw wegmoffelen voor ze naar het toilet gaan? In die zin is de clip bij 100 Bad, waarin ik in een berg tampons lig, wél een statement. Maandstonden zorgen er verdomme voor dat we nieuw leven op deze aardbol kunnen zetten. Dat is toch net mooi?