Zaterdag 17/10, 23.40 – Canvas. Terry Gilliam met Jodelle Ferland, Janet McTeer, Brendan Fletcher. CDN-GB 2005

Eén ding moet je ex-Monty Python en beeldenstormer Terry Gilliam nageven: hij blijft onvoorspelbaar én dwars zijn ding doen, ook al weet hij als geen ander wat de term production hell inhoudt. Met Tideland brengt Gilliam een donkere en barokke variant op Alice in Wonderland, zijn zoveelste flamboyante dans met het bizarre en de verbeelding.

Van Time Bandits en Brazil tot The Adventures of Baron Munchausen en The Brothers Grimm: als er één cineast gespecialiseerd is in surreële sprookjes en de droom- en fantasiewereld van kinderen, dan wel deze tot Brit genaturaliseerde Amerikaan. Toch is Tideland een film die bij het kijken frustraties kan oproepen, maar nadien in je hoofd blijft rondspoken.

Tideland is een bewerking van een roman van Mitch Cullin. Deze groteske gothic fabel draait rond een tienjarig meisje (een onwaarschijnlijke Jodelle Ferland) dat in haar eigen fantasiewereld wegvlucht wanneer haar drugsverslaafde ouders sterven. Dat doet ze door tegen haar onthoofde Barbiepoppen te spreken of samen met een mentaal gehandicapte jongeman avonturen te verzinnen in de weidse gouden korenvelden rondom het vervallen houten huis van haar grootmoeder.

Gilliam schuwt de controverse niet in deze subversieve, bijna akelige kinderfantasie. Voor zijn dood dient het meisje haar vader (Jeff Bridges) heroïneshots toe en de rottende lichamen van haar ouders worden door een heksachtige taxidermiste onder handen genomen. Dankzij ongewone camerastandpunten en zijn ongebreidelde fantasie blijft dit exuberante eerbetoon aan de onschuld, wilskracht en wonderlijke verbeelding van kinderen ook visueel eigengereid.

‘ Fuck the audience‘, oftewel Gilliams typerende houding, durft hem wel eens zuur op te breken. Of zoals Gilliam het zelf noteerde: ‘ Tideland verscheen en verdween uit de bioscopen sneller dan dat je je sokken kunt aantrekken.’ Ook het in Cannes voorgestelde The Imaginarium of Doctor Parnassus, de film waaraan Heath Ledger aan het werken was toen hij stierf, heeft nog altijd geen Belgische verdeler. Gilliam is ondertussen opnieuw begonnen aan zijn geaborteerde Don Quixote-project, waarvoor hij het liefst met Johnny Depp wil samenwerken.

(L.J.)