Bond en blauw – Veertig jaar werd er gebakkeleid over wie topspion 007 zijn orders mocht geven. ‘Thunderball’ is in dat verband dé sleutelfilm,onthult Robert Sellers.

Robert Sellers, Tomahawk Press, 284blz.

Het kraakte Ian Fleming, het maakte producent Kevin McClory stinkend rijk en het liet scenarist Jack Whittingham verbitterd achter: we hebben het over de beruchte Thunderball-rechtszaak uit 1963, waarin Fleming werd veroordeeld voor plagiaat. Voor Bondfans die altijd al het fijne hebben willen weten achter die juridische clash, de controversiële ontstaansgeschiedenis van het filmicoon Bond en het complexe 40 jaar durende dispuut over de rechten van het Bondfilmpersonage – ‘ Too fabulous even for the world of 007′, dixit een Amerikaanse rechter – is The Battle for Bond het neusje van de zalm.

Journalist Robert Sellers trekt bovendien ook veel plaats uit voor de making of van Thunderball, de remake Never Say Never Again en de zogenaamde verloren Bondfilm Warhead die Sean Connery zou regisseren (‘ My bloody Mickey Mouse outfit’, noemde hij zijn 007-smoking (waar hij zonder onderbroek in kroop om de lijn van zijn broek niet te verknallen, maar dit terzijde). En vooral voor de opnamen met echte haaien op de Bahama’s, waarbij de zeemonsters de perfecte metafoor zijn voor dit soms smeuïge verhaal over verraad, leugens en hebzucht.

De opmerkelijkste figuur in dit nieuwe boek is filmproducent en -regisseur Kevin McClory, een flamboyante Britse high societyfiguur en vriend van John Huston. Samen met filantroop Ivar Bryce – Flemings beste vriend en volgens velen de inspiratie voor Bond – vraagt hij aan de schrijver een origineel scenario voor wat toen de allereerste Bondfilm moest worden. McClory is niet tevreden over het resultaat en schakelt scenarist Whittingham in: het begin van de Thunderball-affaire, want Fleming zou zich vervolgens op zijn scenario inspireren voor zijn nieuwe roman, terwijl Fleming en Bryce achter de rug van McClory Hitchcock contacteerden voor een verfilming met Richard Burton.

McClory’s claim dat hij het personage van de geheim agent van een stijve boekenheld tot een filmfiguur heeft omgetoverd, is niet volledig onterecht, zo leren we. Maar journalist Sellers laat ook zien hoe diezelfde McClory zonder scrupules na de rechtszaak én de centen Whittingham laat vallen: voor Sellers de vergeten figuur in heel deze affaire (het boek is deels gebaseerd op de nog nooit gepubliceerde rechtsdocumenten die Whittinghams dochter aan Sellers doorspeelde).

Luc Joris

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content