‘Isabelle Huppert is een werkpaard’

Isabelle Huppert was nog niet bekomen van het seksuele geweld in Paul Verhoevens Elle of ze mocht voor Bavo Defurnes Souvenir al als verlopen zangeresje aan de band gaan staan in een patéfabriek. Inclusief haarnetje en hygiënische beroepskledij.

Dat de rasactrice de goddelijke status die ze in Frankrijk terecht geniet op het spel wil zetten door in Bavo Defurnes tweede langspeelfilm een has-been neer te zetten die verliefd wordt op een veel jongere man, heeft alles te maken met Defurnes debuut Noordzee, Texas (2011). Huppert zag het intieme drama over een jongetje dat verliefd wordt op zijn buurjongen en besloot prompt dat de 45-jarige Oostendenaar, die ook al een resem internationaal bejubelde kortfilms op zijn conto heeft, een plek in haar filmografie verdiende naast regisseurs als Michael Haneke, François Ozon, Claude Chabrol en Jean-Luc Godard. Hij bedankte haar voor die eer door haar aan een lopende band te zetten.

De patéfabriek, is dat de ergste job die je kon bedenken?

BAVO DEFURNE: Ik denk het wel, ja. Ik hou heel erg van duidelijk afgetekende contrasten dus ik vond het mooi om een zangeres die Agnetha of Anni-Frid van ABBA had kunnen zijn niet in een boetiek of in een pralinewinkel te laten werken, maar wel in een patéfabriek. Die keuze past goed bij dat personage, dat nooit voor de middenweg kiest, en ook bij Isabelle Huppert, omdat zij ook een vrouw van erop of eronder is. Ze is het compromis niet genegen.

Is Huppert dan toch een beetje een diva?

DEFURNE: Ik heb heel veel respect voor haar en dat hoort ook zo. Anderzijds is het ook belangrijk dat ik haar leer dat ze mij kan vertrouwen. Dat is gelukt en daar ben ik ook trots op, maar het was niet makkelijk. Je krijgt als regisseur enorme cadeaus van haar. Ze is echt een werkpaard. Om voor mij een professionele zangeres te spelen, nam ze zelfs speciaal zang- en danslessen. Maar ze weet ook precies wat ze wil en zal het ook zeggen. We bleven elkaar vousvoyeren, maar dat hoort erbij. Er was wederzijds respect.

Dat respect kan toch ook verlammend werken?

DEFURNE: Ja, maar ik heb haar toch redelijk nuchter behandeld. Ze luistert ook wel en na een tijdje gedraagt ze zich gewoon als een actrice die geholpen en geïnspireerd wil worden door haar regisseur. Die nuchterheid van de gewone Vlaming uit Oostende die gewoon zegt wat hij denkt, moet voor haar ook wel verfrissend geweest zijn. Op de laatste draaidag stond ze in ieder geval te huppelen van blijdschap. Niet omdat de opnames erop zaten, maar omdat ze zag dat het goed was.

SOUVENIR

Voorjaar 2017 in de bioscoop.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content