Laatste werk: Hold On Tight (2010)

10 oktober 2010 in Amsterdam

Leeftijd bij overlijden: 70

Zanger, aartsbisschop

Ontwijde kerk verwelkomt onzedige predikant: Solomon Burkes concert in Paradiso Amsterdam leek wel een match made in heaven. Hij kwam er op 12 oktober 2010 Hold on Tight voorstellen, zijn nieuwe plaat met de Hollandse rockband De Dijk. Het optreden was uitverkocht, maar Burke was tegen die dag zelf al in het paradijs. Na zijn vlucht vanuit Los Angeles zakte hij op 10 oktober in Schiphol plots ineen. Hartaanval of obesitas: zijn natuurlijke doodsoorzaak werd nooit verduidelijkt. Al bij al kon Burke stoppen op een hoogtepunt: Hij releasete in 2010 al Nothing’s Impossible en was bezig aan zijn Year of the Dream of Love-wereldtournee. Dat Burke daarnaast nog parttime aartsbisschop was van zijn ‘House of God for All People’ in Los Angeles én als begrafenisondernemer werkte, kwam zijn uitvaart alleen maar ten goede: het werd een fenomenaal gospelfeest van – hum – dik 2,5 uur.

Solomon Burke had weinig principes waar hij aan vasthield, maar praten of zingen over de dood deed hij nooit. Hij keek die nochtans drie keer recht in de (vet)ogen. Als twintiger met een geweerfetisj schoot hij ooit een ongelovige man koelbloedig dood. Soullegende Sam Cooke stierf nog geen uur na een etentje met Burke: hij werd neergeknald door de hotelgerante omdat hij zogezegd een vrouw had verkracht. En toen Solomon op een festival in Mississippi het podium betrad, bleek het publiek uit 30.000 Ku Klux Klanleden te bestaan. Foutje van de organisatie, die niet wist dat Burke zwart was én bevriend met Malcolm X. Maar in plaats van hem ter plekke te lynchen, bleef het publiek maar om bisnummers schreeuwen. Om maar te zeggen: Burke was een volksmenner die werkelijk iederéén kon begeesteren. Al van kindsbeen af, zo blijkt. Solomon zong in het kerkkoor op zijn zevende, predikte als ‘The Wonder Boy Preacher’ sinds zijn negende, had even later zijn eigen radioshow Solomon’s Temple en nam zijn debuutplaat op met de veelzeggende titel Solomon Burke’s Greatest Hits.

Vier huwelijken, eenentwintig kinderen, negentig kleinkinderen: de soulbisschop kon indrukwekkende cijfers voorleggen bij zijn dood. ‘Bij de Bijbelpassage ‘Ga heen en vermenigvuldig u’ ben ik gestopt met lezen. Ik wist wat me te doen stond’, verantwoordde hij zich. Op je zestiende een kind verwekken: erg katholiek is dat toch allemaal niet? ‘Oké, dat was misschien wat vroeg, maar ik heb er nog geen seconde, uur of dag spijt van gehad.’ Van zijn losse handjes en onverantwoorde vaderschap achteraf wel. ‘Toen ik jong was, kwamen van alle kanten vrouwen op mij af. Ik kon ze onmogelijk allemáál graag zien. Maar ik heb het tenminste geprobeerd. Ik had problemen in mijn huwelijken omdat ik te weinig tijd spendeerde met mijn kinderen en familie. Geld opsturen, hen mooie wagens cadeau doen, hun huizen renoveren en al hun eten betalen bleek niet genoeg om mijn familie gelukkig én samen te houden. Ik verdiende wel snel mijn brood, maar verloor even snel mijn vrouw en kinderen.’ Gewicht verloor Burke dan weer níet snel genoeg. Toen hij de kaap van de tweehonderd kilo zag naderen, moest hij op doktersadvies tachtig kilo vermageren én in een rolstoel het podium op. ‘Ik heb geen eetprobleem, hoor. Die rolstoel is gewoon een straf van God’, lulde King Solomon zich er weer maar eens uit. ‘Maar als ik sterf, zal de Heer me wel in de hemel opnemen. Zelfs met mijn overgewicht.’

THIJS DEMEULEMEESTER

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content