that’s the way you Duet – Duetten hoeven geen auditieve mensenrechtenschendingen te zijn. Of wat voor moois het kan geven als een brulboei en een zoetgevooisde zangeres de handen en stembanden in elkaar slaan.

Raising Sand Decca americana

Goeiemorgen morgen! Laten we het eens hebben over de weeë spruitjeslucht die duetten doorgaans verspreiden. Haast zonder uitzondering bezoedelen dergelijke vocale coöperaties alleen maar de goede smaak en onze – volgens vorsers behoorlijk kostbare – atmosfeer. Het is ons dan ook een raadsel waarom de milieupolitie nog altijd niet is opgetreden tegen pakweg Don’t Give Up van Peter Gabriel en Kate Bush, MissSarajevo van Luciano Pavarotti en Bono of Don’t Let The Sun Go Down On Me van George Michael en Elton John.

Ook in eigen land kennen ze wat van tweestemmige geluidspollutie. Sta ons toe u te herinneren aan De telefoon huilt mee van Danny Fabry en Sylvie Melody, of het scrotumverschrompelende Bel me, schrijf me van Luc Steeno en Sandra Kim. Gelukkig bestaan er ook uitzonderingen op de regel. Serge Gainsbourg & Jane Birkin bijvoorbeeld, Isobel Campbell & Mark Lanegan ook, en natuurlijk Gram Parsons & Emmylou Harris.

Vooral aan dat laatste duo hebben wij vaak moeten denken bij het beluisteren van Raising Sand, de verrassend straffe duetplaat van Robert Plant en Alison Krauss. Op papier leek de combinatie nochtans een recipe for disaster. De voormalige brulboei van Led Zeppelin die het muzikaal aanlegt met een countryzangeres/violiste die genoeg Grammy Awards heeft verzameld om zélf een paar uitreikingen van alle trofeeën te voorzien? Dat werd lachen! Niet dus. Onder auspiciën van producer T-Bone Burnett hebben Plant en Krauss dertien songs onder handen genomen van uiteenlopende songschrijvers als Sam Phillips, Townes Van Zandt, The Everly Brothers, Gene Clark en Tom Waits. Zelf noemen ze het resultaat ‘dark, sexy americana’ en zo is het maar net: het tempo op Raising Sand ligt laag, de sfeer is veelal grimmig en gitarist Marc Ribot zorgt zo nu en dan voor een heftige stroomstoot.

Op het eerste gehoor klinkt de productie van Raising Sand een tikje steriel, maar de subtiele, door banjo’s en violen gedomineerde countrysound laat Robert Plant en Alison Krauss wél geregeld toe hun hemelse samenzang front & center door de speakers te stuwen. Vooral Plant, wiens stem doorgaans klinkt alsof iemand zonder tussenkomst van een anesthesist zijn amandelen aan het verwijderen is, zet het in prachtsongs als Rich Woman en Please Read The Letter – van Page & Plant, remember? – op een wonderlijk croonen.

Mochten we met deze plaat niet minstens enkele maanden zoet zijn, we schreeuwden nú al om een vervolg.

Download nu

* Rich Woman

* Gone, Gone, Gone (Done, Moved On)

* Through The Morning, Through The Night

Vincent Byloo