Volg de gids en u weet weer wat te kijken van zaterdag 9 tot vrijdag 15 december.
PSYCHO (zaterdag 9/12, 20.40, Caz)
Van de drieënvijftig films die Hitchcock heeft gemaakt, is Psycho ongetwijfeld de beroemdste. Die faam heeft deze grensverleggende shocker grotendeels te danken aan die bloedstollende douchescène. Maar zelfs de trailer was al de moeite.
Voordat u (opnieuw) kijkt, moet u die maar eens googelen. In die trailer geeft Alfred Hitchcock himself een vermakelijke rondleiding door het afgelegen Bates Motel en het victoriaanse huis in Hopperstijl erachter. De meester troont u mee naar de badkamer met verblindende witte tegels van bungalow 1, de plek waar een gruwelijke moord zal plaatsvinden. ‘Oh, they’ve cleaned all this up now. Big difference. You should have seen the blood. The whole, the whole place was, well, it’s too terrible to describe’, luidt zijn sardonische commentaar. Wanneer Hitchock vervolgens het douchegordijn openrukt, hoor je Bernard Herrmanns beroemde striemende violen en vangt de camera het gezicht van de naakte Vera Miles (met blonde pruik) die een huiveringwekkende schreeuw slaakt. Einde van een van de strafste trailers ooit.
Hitchcock zet daarmee een vals spoor uit, net zoals hij dat in de film voortdurend doet. Het is niet Miles maar Janet Leigh, die de voortvluchtige dievegge Marion Crane vertolkt, die onder de douche in stukken gehakt zal worden. Dat gebeurt in een briljante, razendsnelle montage van achtenzeventig shots, samen goed voor vijfenveertig seconden film die de filmgeschiedenis en de bioscoop voor altijd veranderden: nog nooit was zo’n gewelddadige scène opgevoerd als puur entertainment, nog nooit had pure filmkunst het publiek zo laten gillen.
Het was die moord onder de douche die de Britse regisseur deed besluiten om Robert Blochs gelijknamige roman te verfilmen – ‘zomaar ineens, uit het niets’, vertelde hij in François Truffauts beroemde interviewboek Hitchcock. Maar dat was niet het enige element uit het boek dat hem triggerde. Bloch had zich voor zijn hoofdpersonage Norman Bates gebaseerd op Ed Gein, een geschifte moordenaar die vrouwenlijken opgroef, onder meer om van hun huid een pak te maken zodat hij zich als zijn overleden moeder kon ‘verkleden’. Ook Leatherface uit The Texas Chain Saw Massacre (1974) en Jame ‘Buffalo Bill’ Gumb uit The Silence of the Lambs (1991) zijn op Gein gebaseerd. Psycho luidde dus in meer dan één opzicht de geboorte van de moderne slasherthriller in.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
BLACK SWAN (vrijdag 15/12, 21.15, Canvas)
Weet u nog steeds niet wat te denken van Mother!, de recentste, heel verdeeld onthaalde film van lefgozer Darren Aronofsky? Ook in deze psychologische huiverthriller – bodyhorror in tutu’s – ontregelt hij de kijker middels het relaas van een iets te ambitieuze prima ballerina (Oscarwinnende rol van Natalie Portman) die tijdens een productie van Tsjaikovski’s HetZwanenmeer in New York in de waanzin wegzinkt. Dat Aronofsky de balletwereld als vilein afschildert, is mooi meegenomen. Het versterkt de dwingende sfeer. Toch is Black Swan in de eerste plaats een sinistere verkenning van een schizofrene geest die gerust de vergelijking met Roman Polanski’s klassieker Repulsion kan doorstaan.
BURNING OUT (zondag 10/12, 22.40, Canvas)
Het Eén-programma Pano onthulde enkele weken geleden met een undercoverreportage de schrijnende toestanden in sommige Vlaamse rusthuizen. Jérôme Le Maire deed in 2016 min of meer hetzelfde in een Franse zorginstelling. Twee jaar lang schaduwde de documaker de artsen van een van de grootste ziekenhuizen in Parijs. Spoiler: de situatie bij onze zuiderburen verschilt niet veel van de onze. Geplaagd door een zware werkdruk, een nijpend tekort aan personeel en slopend lange dagen moet het team van verpleegkundigen er opboksen tegen de grootste vijand van de zorgsector: besparingen. Gek genoeg lijken overheid en management niet door te hebben dat ze met hun bezuinigingen rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor het aantal burn-outs waaronder de medische staf gebukt gaat.
CRAZY EX-GIRLFRIEND – SEIZOEN 2 (nu in Netflix)
Aan het einde van het eerste seizoen van de muzikale comedyreeks Crazy Ex-Girlfriend bekende de excentrieke borderlinepatiënte Rebecca Bunch (Rachel Bloom) aan haar jeugdliefde Josh (Vincent Rodriguez III) dat ze speciaal voor hem van New York naar California was verhuisd. Omdat Josh geen dak boven het hoofd heeft na de breuk met zijn vriendin Valencia, overnacht hij tegen beter weten in op Rebecca’s sofa. Echt ideaal is dat niet. Als vanouds perst zijn gastvrouw te pas en te onpas groteske musicalnummers uit haar keel. Met songs over seks tijdens de maandstonden en pingpong is ook het tweede seizoen van Crazy Ex-Girlfriend een harmonieus geheel. Alleen al Rebecca’s interpretatie van Beyoncé’s Lemonade is een reden om te kijken.
ANIMAL KINGDOM (vrijdag 15/12, 22.25, NPO 3)
Wat doe je als zeventienjarige knaap wanneer je je moeder dood aantreft? En hoe organiseer je de begrafenis? Die twee prangende vragen worden gesteld in het begin van dit Australische misdaaddrama, het sterke debuut van regisseur-scenarist David Michôd (The Rover). Wanneer de introverte Joshua (James Frecheville, ook te zien in Michaël R. Roskams The Drop) vervolgens contact opneemt met zijn oma, lijkt dat een slechte beslissing. Hij komt in het Melbourne van de jaren tachtig in een dysfunctionele familie van criminelen terecht, met de oma (een sterke rol van Jacki Weaver) die als een soort Ma Dalton opereert. De grimmige sfeer doet soms denken aan de misdaadfilms van Scorsese, maar dit is meer een verstikkende, strak vertelde familiekroniek. De film leidde ook tot een Amazon-tv-serie, maar die werd minder goed ontvangen.
ART AND CRAFT (donderdag 14/12, 0.05, NPO2)
Is elke kunstvervalser een crimineel? De beruchte Amerikaanse forger Mark Landis verdiende geen dollar aan zijn vervalsingen van beroemde werken, en heeft officieel dus geen misdaad begaan. Hij doneerde zijn ‘oeuvre’ aan tal van musea en galeries in de VS als waren het originelen. Zelfs het prestigieuze Art Institute of Chicago liet zich door hem belazeren. Zijn motief? Een compulsief verlangen om gerespecteerd en gewaardeerd te worden door de kunstwereld. Meer dan twintig jaar lang kon hij ongestoord zijn gangetje gaan, tot ene Matthew Leiniger, een ex-werknemer van een museum in Oklahoma, hem ontmaskerde. Ook hij komt in dit fascinerende portret van Landis aan bod. Daarin blijkt dat die er al op zijn zeventiende achter kwam dat hij aan schizofrenie leed. Maar zijn vervalsingen zijn wel prachtig, en hij zal er nooit voor in de gevangenis belanden.
EASY – SEIZOEN 2 (nu in Netflix)
Nee, de liefde is geen makkie. Dat werd eens te meer duidelijk in het gesmaakte eerste seizoen van de dramadyreeks Easy, over de amoureuze perikelen van enkele mannen en vrouwen uit Chicago. Van een koppel dat kandidaten voor een triootje ronselt tot de vrijgezel die een date wil scoren door zich als veganist voor te doen: allen banen ze zich puffend en zwetend een weg door de doolhof die Amor voor hen bouwde. In het tweede seizoen zetten bekende gezichten zoals Sherri (Aya Cash), Jeff (Dave Franco) en Jacob (Marc Maron) hun zoektocht naar liefde en seks voort. De serie verwelkomt ook enkele nieuwe personages: onder meer Parks and Recreation– actrice Aubrey Plaza en Judy Greer (Jurassic World)krijgen een getroebleerd alter ego aangemeten.
FAITHFULL (donderdag 14/12, 22.55, NPO 2)
Oprecht en openhartig, zo mag u dit portret van de Britse zangeres Marianne Faithfull noemen. De sixtiescoryfee is vandaag zeventig en woont in Parijs. Dat is ook de stad waar de Sandrine Bonnaire, de Franse actrice die u kent van films van Claude Chabrol en Maurice Pialat, deze docu draaide. Archiefmateriaal en concertfragmenten brengen Faithfulls opmerkelijke evolutie als kunstenaar in kaart: van de kroonprinses van Swinging London en filmactrice tot de performer voor wie jongere songsmeden zoals Ed Harcourt en Nick Cave graag nummers schrijven. De klemtoon ligt op de interviews die Bonnaire van haar afnam. Daarin vertelt de chanteuse van songs als Broken English en The Ballad of Lucy Jordanonverbloemd over haar relatie met Mick Jagger (die samen met Keith Richards As Tears Go By voor haar schreef), en over haar donkerste periode, toen ze als drugsverslaafde dakloze door Soho zwierf.
THE PUNISHER (nu in Netflix)
Nauwelijks enkele maanden nadat superhelden Daredevil, Iron Fist, Luke Cage en Jessica Jones de krachten bundelden in The Defenders, dijt het tv-universum van Marvel nog wat verder uit. Deze spinoff focust op Frank Castle, bijgenaamd The Punisher, een personage dat voor het eerst van zich liet horen in het tweede seizoen van Daredevil. Jon Bernthal (The Walking Dead) kruipt in de huid van de ex-marinier, een van de meest controversiële ‘superhelden’ uit de Marvel-strips, vanwege zijn bereidheid om criminelen – de schoften die zijn gezin hebben vermoord – op de brutaalst mogelijke manieren te straffen. Nee, The Punisher is níét het meest lichtvoetige wat Netflix te bieden heeft. Verre van zelfs.
ALEX (vanaf zaterdag 9/12 in Play More en nu op lumiereseries.com)
De Alex uit de titel van deze Zweedse misdaadserie is Alex Lento, een corrupte flik die op het rechte pad wil belanden om zijn zoon in een veilige omgeving te kunnen opvoeden. Maar wanneer hij per ongeluk zijn partner en beste vriend doodschiet, gaan enkele gangsters uit zijn verleden achter zijn familie aan. Voor bedenker/hoofdrolspeler Dragomir Mrsic (bekend van de Zweedse kaskraker Snabba cash) is zijn personage uit het leven gegrepen. De imposante Mrsic is een voormalig taekwondokampioen die zelf een fameus strafblad heeft.
Dragomir Mrsic: Ik heb in de gevangenis gezeten en ben een paar keer uit de rechtbank ontsnapt. Ik ben eens negen maanden op de vlucht geweest, opgejaagd door Interpol, en mijn gezicht is op elk tv-scherm verschenen. En ik heb een zware jeugd gehad. Mijn broer en zus zijn gestorven aan een overdosis drugs, mijn vader aan alcohol. Dat heeft me gemaakt tot wie ik nu ben.
In 1990 was je samen met een vriend betrokken bij een bankoverval. Vertel.
Mrsic: Ik deed het om snel geld te verdienen, zonder iemand kwaad te doen. Ik wilde niet stelen bij mensen thuis, en dacht: als ik dan toch crimineel word, dan wil ik banken en pantserwagens overvallen. De securitymensen van banken zijn bovendien getraind om je meteen het geld te overhandigen als je hen bedreigt. Ik deed het ook een beetje voor de adrenaline. Ik was geïnspireerd door films als Point Break, met Keanu Reeves. En als voormalig taekwondokampioen kon ik rennen als de beste. Zes jaar later vond de politie sporen van mijn DNA en heb ik een gevangenisstraf van drieënhalf jaar uitgezeten.
Weinig bankovervallers kunnen zeggen dat ze acteur zijn geworden.
Mrsic: Toen ik vrijkwam, veranderde mijn leven. Mijn vrouw was zwanger en ik wilde mijn kinderen tonen dat het ook anders kan dan de rest van je leven achter de tralies door te brengen. Ik heb nooit een acteeropleiding gevolgd. Ik ben coach van het Zweedse olympische taekwondoteam geworden. Daarna heb ik mijn eigen gym opgericht, waar ik beroemdheden als Martina Navratilova en Rooney Mara heb getraind. Maar ik heb altijd een passie voor acteren gehad. Bruce Lee was mijn grote idool. Een vriend suggereerde dat ik het moest proberen, omdat ik (kijkt angstaanjagend boos) zo kan kijken. Ik had het geluk dat regisseur Daniel Espinosa me heeft gecast als Mrado, het criminele hoofdpersonage in Snabba cash. Sindsdien is het heel snel gegaan, en intussen zit ik al meer dan tien jaar in het vak.
Waarom moeten mensen zeker naar Alex kijken?
Mrsic: Omdat hetniet gewoon om moorden draait, maar dieper snijdt en uit het leven gegrepen is. Omdat hetiets anders is dan typische Zweedse krimi’s zoals Wallander en Beck.Dat genre is dood.Wallander isstokoud. Hij heeft last van zijn rug. (lacht) Dit is Alex, een nieuwe, hardere Zweedse flik.
Denk je nog vaak terug aan je verleden?
Mrsic: Voortdurend. Een mens is maar zo groot als zijn eigen schaduw. Maar ik heb nergens spijt van. Ik voel schuld, misschien, maar geen spijt.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
