Straks mogen ze dag twee van Rock Werchter op gang rammen, maar terwijl u dit leest zijn Dries Van Dijck en Jan Paternoster,ook bekend als The Black Box Revelation, nog even de VS aan het veroveren. We konden ze in de vertrekhal nog net bij de kraag grijpen. ‘We wilden dit jaar alleen naar Werchter gaan als we er zelf mochten optreden.’

Welke Vlaamse snotapen zonder diploma kunnen zeggen dat ze al twee weken in Amerika hebben getoerd, het voorprogramma van dEUS verzorgd, U2’s Where The Streets Have No Name verdrongen als lijflied van baseballploeg The Pittsburgh Pirates (met I Think I Like You) en – we zouden het bijna vergeten – nu vrijdag ook Werchter uit zijn eerste roes mogen wekken? Yep, het is een indrukwekkend parcours dat The Black Box Revelation, of drummer Dries Van Dijck (17) en zanger-gitarist Jan Paternoster (19), aflegde sinds die zilveren plak op Humo’s Rock Rally 2006. Jans achternaam en het chiroverleden van het Dilbeekse duo indachtig verwachtten we eerlijk gezegd twee halve misdienaars, maar in plaats daarvan kregen we één brok rock-‘n-rollattitude te spreken – zij het een die de pis- en kakfase nog niet helemaal ontgroeid is. De passages over afwijkende vormen van seksualiteit, aangekoekte rochels en peper snuiven besparen we u. En we waren nochtans met een heel onschuldige vraag begonnen.

Zelf jullie valies gemaakt?

Dries Van Dijck: Ik heb dubbel zoveel onderbroeken en T-shirts bij als anders. Na een avond spelen is alles doornat.

Jan Paternoster: Niet zeveren, jij trekt altijd je vuile kleren opnieuw aan.

Dries: En jij dan! Drie dagen hetzelfde T-shirt, dan twee dagen niet, en dan weer hetzelfde. En maar stinken!

Amper een week na Amerika staan jullie op de main stage in Werchter. De meesten van jullie leeftijdsgenoten ambiëren slechts een plaatsje vóór het podium.

Dries: Dit jaar hebben wij gezegd: we gaan alleen naar Rock Werchter als we er mogen optreden. Kost veel te veel geld! En ik heb er nu al geen over.

Jan: Mijn rekening staat momenteel op 8 euro, en er moet nog 500 af: ik heb pas een Playstation gekocht, om Grand Theft Auto IV te kunnen spelen.

Als voorbereiding op je rijexamen?

Jan: Eerst een uurtje de wegpiraat uithangen in GTA en daarna rijles krijgen van mijn pa: ideaal is het niet, nee. Maar ik ben wel al geslaagd voor mijn theorie. Een wonder, want ik had maar 10 bladzijden geleerd uit dat boek. En ik ken nog steeds de verkeersborden niet!

Voor je eigen vervoer kunnen instaan zou wellicht geen luxe zijn. Erg rock-‘n-roll is het niet, door je vader naar huis gevoerd worden na een optreden…

Jan: En dan kunnen we ook zelf om een nieuwe versterker rijden bij mate-riaalpech. In de Make Up Club in Gent was het van dat: een volle zaal en tijdens het tweede liedje valt mijn versterker uit. Rap een nieuwe zekering ingestoken, maar na een halve song was het weer foutu. We zijn dan bliksemsnel naar het repetitiekot van The Van Jets gereden om hun versterker te halen.

Dries: Die break in onze set vond ik wel cool. Daarna was het dikke am-biance.

Op tournee met dEUS maakten jullie op het podium ook een goeie beurt. Hoe ging het er backstage toe?

Dries: De tweede dag van de tournee hebben we de frigo met pinten van dEUS leeggeroofd. Je had ons moeten zien, met onze rugzak vol bierflesjes naar ons hotel, keiveel verdiepingen omhoog, zonder lift. Boven gekomen plof ik uitgeteld die rugzak op de grond: al die flesjes kapot. We hebben alles dan maar leeg gekapt in de douche. Waarop we geen douche meer konden nemen door de glasscherven.

Verder nog klachten over dEUS?

Jan: Nee, dat zijn echt neige gasten. Maar hun tourmanager, een of andere droge Brit, vond ons te luid. Het publiek was blijkbaar al doof nog voor dEUS moest beginnen. Soms kwamen we wel in echt kleine zaaltjes terecht. Maar telkens als we dachten: ‘Shit, wat is me dat hier?’, werd het concert echt vet.

Iets minder ‘vet’ is de versie van Neil Youngs ‘Heart of Gold’ die Jan ten beste geeft op YouTube.

Jan: Hier en daar is ’t een beetje vals hé, ik weet het. Dat was tijdens een vrij podium bij ons in het jeugdhuis. Wij waren de beste act van de avond, kan je nagaan.

Dries: Ons domste filmpje op YouTube hebben we er zelf onlangs afgehaald: wij die onszelf coveren, verkleed in een spannend blauw broekje en een debiele pruik. Het was er een beetje over.

In de commentaren op een van jullie andere YouTubeclips solliciteert iemand om bij jullie te komen bassen. Is er een vacature?

Dries: Niet in dit leven alleszins.

Jan: Nee, want dan moeten we echt repeteren. Dan word je zo een band. Stel je voor.

Hebben jullie iets tegen bassisten? Jullie gooiden ook de bassist buiten uit jullie vorige groepje The Mighty Generators, las ik in jullie bio.

Jan: Dat is een leugentje. Het zat zo: we deden mee aan het kampioenschap van Brussel, maar geen van ons tweeën woont in Brussel. Dus schreven we mijn neef in als fictieve bassist, die woont in het centrum. Op het concours zelf was hij dan zogezegd ‘ziek’. Ik ben het achteraf wel mogen gaan uitleggen bij mijn oom.

Jullie manager was ook niet opgezet met jullie niet voor gevoelige oren geschikte beatboxsessie op FM Brussel.

Jan: We hadden op de radio ‘kak in uwen bak’ zitten rappen. Maar die droge ketten van FM Brussel konden daar blijkbaar niet mee lachen.

Dries: Jammer, want die presentatrice mocht er best zijn. Al heeft ze mijn haar bijna in de fik gestoken toen ze mij een vuurtje gaf, of zeg maar: een enorme steekvlam. Maar voor het overige: bienkes, die griet. Wat vond jij, Jean?

Euh heren, de recorder registreert nog steeds.

Jan: Oeps! Zeg, moet jij ons eigenlijk niet vragen waar onze bandnaam vandaan komt? En hoelang we al bezig zijn? En waarom we maar met twee zijn?

Succes in de States!

THE BLACK BOX REVELATION

Opent op vrijdag 4 juli de Main Stage in Werchter. Daarna spelen ze nogop Bruksellive, Rock Olmen, Lochtfest, Pukkelpop, Feestin het Park en Muurrock.Info: www.theblackboxrevelation.be

Door Thijs Demeulemeester