Peterloo

Al veertig jaar lang staat Mike Leigh te boek als meester van het Britse kitchen sink-realisme, maar hear ye, hear ye!: de maker van Naked, Secrets & Lies, Vera Drake en andere uppercuts kan ook in epische en historische modus schakelen. Dat bewijst hij met deze reconstructie van de slag bij Peterloo, een protestmars voor sociale hervormingen die in 1819 brutaal uit elkaar werd geslagen. In de aanloop naar dat bloedbad laat Leigh alle partijen royaal aan het woord, om je na 153 intens verbale maar ook picturale minuten verweesd achter te laten op het slagveld. Tussendoor houdt hij via zijn personages (arbeiders, politie, soldaten) een eloquent pleidooi voor het recht op verzet en vrije pers, waarbij je geen diploma semiotiek nodig hebt om de link te leggen met de strijd tegen uitbuiting en machtsmisbruik in deze bange brexittijden. De actualiteitswaarde spat van de historische tableaus, wapperende banieren en ronkende dialogen af, net als het vakmanschap op het vlak van acteursregie en mise-en-scène. En in de finale toont angry old man Leigh zich zowaar ook een begenadigd choreograaf van massascènes.