Op naar de kermis

FUTURE ISLANDS met Samuel T. Herring (rechts): samen een beetje van de grond.

Emopopfanaten én dad dancers mogen weer op curieuze wijze naar elkaar toe trippelen: Future Islands is terug.

Glorende, ostentatieve synths die doen vermoeden dat Gary Numan nooit is weggeweest. De ene na de andere gesmeerde baslijn die de kuiten prikkelt. En, om helemaal niets aan het toeval over te laten, onstuitbare discorockdrums. Het brengt iets teweeg in een mens. Als zo’n mens Samuel T. Herring heet en te gast is in de talkshow van Dave Letterman, kan er zelfs een cultureel mijlpaaltje van komen.

Het lijdt geen twijfel dat Future Islands zijn doorbraak heeft te danken aan de flamboyante mimiek waarmee voornoemde zanger zich drie jaar geleden op ieders netvlies danste. Wie maar niet genoeg kan krijgen van Seasons (Waiting on You), de single die toen gepromoot werd, zal met The Far Field zijn hart kunnen ophalen.

Nope, het trio uit Baltimore zoekt het op de nieuwe plaat niet veel verder, in die mate zelfs dat er over eenzijdigheid kan worden gemord. Maar dan wel van het soort dat men ook de kermis ten laste legt. Ja, men weet exact wat te verwachten. Ja, men voelt zich schuldig er een stukje kapitaal tegenaan te hebben gegooid. Niettemin is er meer fun mee gemoeid dan men wil toegeven.

Dankzij sterke, gedreven popsongs zoals Ran en Time on Her Side zult u ook ditmaal een beetje van de grond gaan. Nog het meest toch dankzij de vocale expressie van Herring, een onvervalste crooner, bezielde soulzanger én campy dragqueen (weliswaar ultrasober verkleed als pompbediende) op hetzelfde stel benen.

Through the Roses, North Star en Ancient Water schakelen één versnelling terug, en onmiddellijk is men een lichte verandering in intentie gewaar: hier mogen Herrings hart, ziel en menselijke zwakheden nog een beetje bloter worden gelegd. Sleutelzin: ‘The fear that keeps me going and going and going is the same fear that brings me to my knees.’ Men denkt, niet voor het eerst of laatst, aan New Order met Ian Curtis op zang: gestroomlijnde muziek met een onverbeterlijke binnenvetter als contrapunt.

Anderzijds is twee versnellingen lager ook weer niet je dat, want Candles is het grootste kabbelmoment van de plaat. Voor de rest houdt Future Islands vast aan zijn formule: new wave die rollebolt met disco, zoals Blondie ooit deed. Niet meer dan normaal dus dat Debbie Harry haar opwachting maakt in het duet Shadows. Toch gaat die song iets te makkelijk op in het geheel.

Future Islands voldoet met The Far Field aan de verwachtingen. Niet meer, niet minder.

Future Islands ***

The Far Field

new wave/discopop

4AD

Download

Ran

North Star

Ancient Water

Kurt Blondeel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content