1 Dit is het sluitstuk van jullie thrillerreeks met Frieda Klein. Lastig afscheid?
Sean French: We wisten op voorhand dat we acht boeken met haar wilden schrijven. In elke titel komt een dag van de week voor, en dan was er nog een extra dag, een blauwe maandag zeg maar, die we ‘de dag van de doden’ hebben genoemd. In dit boek komen heel wat verhaallijnen en personages die je uit de vorige boeken kent weer samen. Als je acht jaar lang dag en nacht met een psychoanalytica zoals Frieda Klein samenleeft, dan gaat dat je natuurlijk niet in je koude kleren zitten. We hadden het voortdurend over haar, praatten over haar, hebben elke stap die zij in Londen zette ook gezet.
2 Lola, studente criminologie, wil Frieda doorgronden via psychogeografie. Wat is dat?
Nicci Gerrard: Bestaat echt, hoor. Je onderzoekt daarbij de psychologie van een plaats, in dit geval de ondergrondse rivieren die Frieda Klein op haar vele wandelingen door Londen volgt. In elke plaats, gebouw en rivier ligt immers de geschiedenis van heel veel mensen besloten, hun gedachten, hun verdriet. Dat voel je toch meteen als je pakweg een kerk betreedt? Al dat leed, al die hoop. Omdat Frieda altijd mysterieus blijft, maar dag en nacht wandelt, probeert Lola haar te ‘deconstrueren’ door dezelfde plaatsen op te zoeken. Wie is die ongrijpbare vrouw die zo veel andere mensen tot in hun kern heeft geraakt?
3 Een van die mensen is Dean Reeve, Frieda’s nemesis. Leeft hij dan toch nog?
French: Net als Frieda blijft Dean Reeve in de boeken een mysterie. Na het eerste boek gaat hij ondergronds, verdwijnt hij misschien wel letterlijk naar de onderwereld. Hij fungeert als Frieda’s dubbelganger, haar evil twin. Maar in elk boek duikt hij toch weer op, via een gerucht, een foto. Of bestaat hij misschien toch alleen in Frieda’s verbeelding? In boek acht blijkt van in het begin dat hij nog leeft en Frieda duidelijke hints geeft: hij vermoordt mensen en volgt daarbij het patroon van de ondergrondse rivieren van Londen. Net als Lola treedt hij letterlijk in Frieda’s voetsporen. Hun laatste gevecht bleek een mooi sluitstuk te zijn van onze reeks. Maar we zijn niet gestopt met schrijven, hoor. We hebben al twee derde van een volgende roman klaar.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
