Murder on the Orient Express

‘Vergeef me, ik ben een Belg.’ Kenneth Branagh ging aan de slag met Agatha Christie en regisseert zichzelf als de Belgische detective Hercule Poirot, die een moord moet oplossen in een luxueuze stoomtrein waar zowat half Hollywood is opgestapt. Toch draait het vooral om Poirot en zijn extravagante ego, want zijn verdachte medepassagiers worden haast gereduceerd tot visuele opsmuk in een soort promoshoot voor old fashioned Hollywood. Krijgt tevens een glansrol: Poirots snor, die zo weelderig is dat hij wellicht een eigen treinticket moest betalen. Die moustache is het opvallendste verschil met de klassieke whodunit, want Branagh opteert niet voor grote verrassingen. Niets wereldschokkends dus, wel een vlot vertelde, oerklassieke en bij vlagen best charmante rit, die echter ontspoort nog voor de eindbestemming bereikt is.