Morrissey

Sommige artiesten zijn hun eigen ergste vijanden. In het dagelijkse leven bakt Morrissey zijn eeuwige betoog voor individualisme vaak zo bruin dat er twijfels rijzen over de gezondheid van zijn verstand. Gelukkig zijn de platen minder dubieus. Uitvaren tegen oorlogszuchtige staten, zelfmoordterroristen, de psychologische macht van de media: hoewel niet altijd zo bijdehand geformuleerd als je van de auteur van een Penguin Classic zou verwachten, valt daar weinig tegenin te brengen. Low in High School bevat veelal degelijke, met (soms te) veel aplomb gebrachte songs, een stuk of twee regelrechte stinkers, venijn hier, kitsch daar, typisch egogestreel ginds (met twee nummers over Israël en Tel Aviv, de stad waarvan hij nu eenmaal de sleutel kreeg). Een oude vos, nietwaar.