'Mijn muziek vertaalt mijn eenzaamheid'

Popmuziek maakt David Sylvian al lang niet meer - dik vijfentwintig jaar, om precies te zijn. Over wat hij sindsdien maakt, lopen de meningen uiteen. Van pseudo-intellectuele zeik tot meesterlijke avant-garde, om meteen de twee uitersten van het spectrum te noemen. Iets tussenin is er toch niet. 'Moderne kamermuziek', noemt Sylvian het zelf, als we hem ontmoeten voor een verhelderende babbel over zijn nieuwe album Manafon, een werkstuk dat pas na een paar geduldige draaibeurten haar geheimen prijsgeeft. Een beetje zoals het gewezen pop-idool ( remember Japan, eind jaren 70, begin jaren 80) zelf.
...