Vincent Byloo
Vincent Byloo Radiopresentator en voormalig medewerker Knack Focus

Cutie Tunstall – KT Tunstall is een schatje van een Schotse, maar haar nieuwe plaat zit een beetje scheef. Op ‘Drastic Fantastic’ staan geweldige én geweldig middelmatige folkrockers.

Drastic Fantastic Virgin folkpop

‘Woe-hoe’: met die cri du coeur zwiepte KT Tunstall drie jaar geleden de poorten naar het popsterrendom wijdopen. Het is een kreet die we al even graag op de fm-band horen passeren als ‘A-la-la-la-la-long’, ‘Heyah mama‘ of ‘Splits B-H-V nu!’. Maar hij zorgde er toch maar mooi voor dat de bijbehorende single Black Horse And The Cherry Tree zich verspreidde met de snelheid van een Griekse bosbrand en algauw door miljoenen kelen werd meegebruld. Drie en een half miljoen om precies te zijn, want zo vaak ging de debuutplaat van KT Tunstall over de toonbank. Haar boekhouder zal zich óók wel eens op een blijmoedig ‘woe-hoe!’ hebben laten betrappen.

Benieuwd of de charmante Schotse chanteuse die tour de force nog een keer zal overdoen met Drastic Fantastic, de opvolger van het drie jaar oude Eye To The Telescope, want zo drastisch fantastisch klinkt die op het eerste gehoor niet. Akkoord, Tunstall is behept met een meer dan knappe bluesrasp en ook over haar non-vocale instrumentarium – gitaar, Rhodes, ukulele – wikt en beschikt ze met een uitzonderlijk gevoel voor dosering: spaarzaam en beheerst als het moet, ruw en rücksichtslos als het kan. Alleen jammer dat het doseren van muzikale vondsten haar een pak minder goed afgaat. Sommige songs búlken van de trouvailles, andere hinken op een half ideetje richting vergetelheid.

Zo geurt opener Little Favours te veel naar de vuilnisbak van The Corrs, wacht het minutenlang voortkabbelende Funnyman vergeefs op een stroomversnelling en doet Hopeless, een bitterzoete midtempoballad, zijn naam alle eer aan door hopeloos te blijven steken in goede bedoelingen en slechte keuzes – alsof Suzanne Vega en Sinéad O’Connor samen een nummer hebben geschreven en het maar niet eens zijn geraakt.

En toch strooit Tunstall op tijd en stond prachtige melodieën in het rond. Zo hopen we dat If Only, met een bliepende Rhodespiano en een hemels samenspel van close harmonies, niet alleen de advocaten van Fleetwood Mac met verhoogde aandacht zal doen toeluisteren. White Bird is een beetje KT Tunstall goes nouvelle vague en heeft een kippenvelverwekkend refrein waar ook nog eens een fraaie gitaarriedel achteraan gehinkt komt. Single Hold On – een niet onaardig doorslagje van Black Horse And The Cherry Tree, maar dan op z’n Gipsy Kings’ – en I Don’t Want You Now doen hun voordeel met pompende powerriffs, terwijl Sheryl Crow maar al te graag een van haar taches de beauté zou afstaan voor een vileine countryrocker als Saving My Face.

Tijd voor datgene waar wij – weliswaar veel te weinig – voor betaald worden: consumentenadvies! Wie behendig omspringt met de skiptoets, kan op Drastic Fantastic een relatief wrevelvrij parcours afleggen. Wie zijn muziekdragers liever smetvrij heeft, doet er goed aan zich via zijn onlinemuziekwinkel een eigen ep bij elkaar te downloaden. Woe-hoe!

Download nu

* If Only

* White Bird

* I Don’t Want You Now

Vincent Byloo

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content