Hij deelt deze zomer het podium met Flat Earth Society, probeert Richard Thompson zijn cd’tje te overhandigen en zweeft op de tonen van Ry Cooder. Muziek, muziek, muziek, en het occasionele kerkbezoek: dat is de zomer van Jan De Smet.

‘De zomer is een mooi seizoen / maar toch niet echt compleet / zonder mooie woorden van mijn favoriet poëet’, zing je in In de hemel is geen Dylan. Waar hou je je deze zomer mee bezig om de afwezigheid van Bawb op te vullen?

De Gentse Feesten. We staan met De Nieuwe Snaar een week lang in NTGent met onze voorstelling Foor 11. De optredens zijn gedaan tegen tien uur: tijd genoeg om ons nog in het feestgewoel te mengen. Dat van het Willem Breuker Kollektief bijvoorbeeld, met hun geweldig van de pot gerukte fanfaremuziek, lijkt me wel wat. Of van Flat Earth Society 5, misschien wel de beste bigband die ons land rijk is. Trouwens: op 21 juli moet ik het optreden van Flat Earth Society op Sint-Jacobs presenteren, en we hebben afgesproken samen een nummer te brengen – een droom die in vervulling gaat. Verder is Radio Modern op de Dag van de Lege Portemonnee niet te versmaden, weet ik uit ervaring. Het is echt uitgaan zoals in de jaren 50: volledig opgedirkt dansen op swing en rock-‘n-roll. Ja, de Gentse Feesten is een week waar ik ongelooflijk naar uitkijk.

Zien we je ook op Pukkelpop of Dour Festival?

Je zou het misschien niet verwachten, maar ik ben geen grote festivalganger. Tijdens Pinkpop ben ik eens overmand door een aanval van claustrofobie, en sindsdien blijf ik liever weg van zulke massa’s – ik kom alleen nog op festivals als ik er zelf iets doe. Al is de kans bijzonder groot dat ik daar dit jaar een uitzondering op maak. De grote Richard Thompson 6 staat solo op Dranouter, en dan kan ik niet wegblijven. Heerlijk Engelse humor en fantastisch gitaarwerk: Thompson is het beste totaalentertainment dat ik kan bedenken. Plus: we hebben met De Nieuwe Snaar een Nederlandstalige versie van zijn From Galway to Graceland opgenomen, en ik zou hem die graag persoonlijk afgeven.

Kortom: een zomer vol muziek, muziek en muziek?

Er is ook plaats voor wat Grote Cultuur, hoor. Tijdens de Gentse Feesten wil ik eindelijk het Lam Gods 2 bezoeken in Sint-Baafs – ik ben dan toch in de buurt – en nog eens langs het SMAK wandelen. In Antwerpen loopt een tentoonstelling over retabels in de Onze-Lieve-Vrouwe-kathedraal die me zeer de moeite lijkt – een restant van mijn verleden als misdienaar, vermoed ik – en ik dacht ook Straffe Toeren 3, een expo over circuslui in Vlaanderen, te bezoeken in De Roma. Verder sta ik op het podium van Zuiderzinnen met Marc De Bel en met een programma rond Doctorandus P. En ik heb nog wat boeken klaar liggen: 2666 van Roberto Bolaño 4 en de biografie van Chuck Berry – twee kleppers van enkele honderden bladzijden. Tegen dat die uit zijn, zit de zomer er wel weer op.

Het is een publiek geheim dat je de trotse eigenaar bent van Vlaanderens grootste platenkast. Ongetwijfeld vind je daarin ook de ideale zomersoundtrack?

Chicken Skin Music van Ry Cooder 1: alleen al het accordeonwerk van Flaco Jimenez doet de zon harder schijnen. Ik heb trouwens net nog Ry Cooder en Nick Lowe zien spelen in de Antwerpse Elisabethzaal. Twee van mijn all time favorites op één podium: ik had een uur lang het gevoel dat ik boven de grond zweefde. We moeten realistisch zijn: beter dan dat wordt mijn zomer wellicht niet meer.

De Nieuwe Snaar staat van 18/7 tot 25/7 in NTGent met ‘Foor 11’. Speellijst en tickets op www.ntgent.be.

GEERT ZAGERS