‘Je ziet eruit alsof je anaal werd genomen. ‘ Kijk, dat is nu eens een zin waarvan u waarschijnlijk gedacht had dat u ze nooit zou lezen in een respectabel blad als dit. Maar eerlijk gezegd hadden wij zelf ook niet verwacht dat we ze ooit zouden horen op onze Vlaamse televisie. Tenminste toch niet in primetime: de thema’s die ter sprake komen tijdens de belspelletjes in de late uurtjes, daar hebben we het raden naar. De quote komt uit Benelux’ Next Topmodel, en ze werd uitgesproken door een van de juryleden. Dat jurylid gaf commentaar op een foto waar een van de kandidates opstond samen met een mannelijk model, dat haar, voor alle duidelijkheid, níét anaal aan het nemen was.

Toegegeven, de uitspraak is zelfs naar de normen van Benelux’ Next Topmodel, waarin de schuttingtaal je de afgelopen weken om de oren vloog, extreem grof. Maar ze toont tegelijk ook hoe de grenzen in zulke programma’s steeds verder worden gelegd. We herinneren ons nog – pas op: bompa gaat vertellen – het eerste seizoen van Idool, toen uitlachtelevisie zijn opgang maakte in onze contreien. Jurylid en platenbaas Bart Brusseleers kreeg toen heel wat kritiek omdat hij de deelnemers hard aanpakte, zeker nadat hij een zangeresje had omschreven als ‘het slechtste is wat ik hier vandaag gehoord heb’. Nu kun je in zowat alle talentenjachten per aflevering gemakkelijk uitspraken vinden die veel erger zijn.

Voor een deel is de verharding te wijten aan de vele coproducties met de Nederlandse tv-zenders, want de scheldcultuur is bij onze Noorderburen toch nog iets groter dan hier. Toevallig hoorden we onlangs tijdens een autorit door Nederland een radio-interview met Patty Brard, die er zich oprecht over verbaasde dat er in Vlaanderen zo’n ophef was geweest over haar opmerkingen als jurylid in K2 zoekt K3. Dat ze een mollige kandidate na haar afgang had gevraagd om ook eens De Drie Biggetjes te zingen, ‘daar is toch niets mis mee?’, zei ze. Waarbij ze er even aan voorbijging dat van alle talentenjachten op tv K2 zoekt K3 net diegene was waar het aantal kleine kinderen in het publiek het hoogst lag.

Maar niet alleen de Nederlandse juryleden hebben een grote mond, de Vlamingen zijn eveneens stouter geworden, en dat komt doordat er ook andere dingen in het spel zijn. Een paar jaar geleden was het al voldoende om in talentenjachten een paar kandidaten op te voeren die van toeten noch blazen wisten en je had de lachers op je hand. Vandaag zijn we dat echter zo gewoon dat je nu om op te vallen in het realitypeloton de deelnemers ook nog eens de grond moet inboren, en dan het liefst op een zo hard mogelijke manier. Het is een horde die de tv-makers zonder gewetensproblemen lijken te nemen, maar je vraagt je af wat er hierna moet komen, nu er weer een grens overschreden is. Zouden we dan toch ooit eens iemand letterlijk met pek en veren naar huis sturen?

Stefaan Werbrouck

‘Een paar jaar geleden was het al voldoende om in talentenjachten een paar kandidaten op te voeren die van toeten noch blazen wisten. Vandaag niet meer.’