In 2007 was hij nog goed voor een nominatie als Focus Knack Myspace Talent, drie jaar later heeft hij zijn debuutplaat uit – het melancholische And So It Is Morning Dew – en concerteert hij dwars door Vlaanderen voor zijn 365 Dagen-project. Binnenkort misschien ook aan úw deurbel: The Bear That Wasn’t.

Stond een maand geleden op een koude winteravond voor onze deur: Nils Verresen, oftewel de 23-jarige Genkenaar achter The Bear That Wasn’t. Voor zijn 365 Dagen-project – zeg maar de rock-‘n-rollvariant van 1 Jaar Gratis – zocht hij 365 logies in Vlaanderen, voor elke dag één. In ruil voor een huiskamerconcert verwachtte hij niet meer dan een slaapplaats en warme maaltijd. Wij offreerden een afhaalpizza, een driezit en een deken, in ruil kregen we een privéoptreden én een interview. Fair deal, dachten wij zo.

Nils Verresen: De regels zijn simpel. Elke dag moet ik bij iemand anders logeren, ik doe alles met de fiets en ik mag geen geld uitgeven. Het is begonnen als een groep op Facebook – ‘Muzikant zoekt 365 logies’ – en meer voor de grap dan als echte poging. Een dag later stond het echter al in de krant, nog een dag later werd het door Studio Brussel opgepikt en had de groep al honderden leden die me voor één nacht een bed aanboden. Waarna ik dus niet meer terug kon. ‘Waarom ook niet?’, dacht ik dan maar. Uiteindelijk ben ik in oktober vertrokken.

Ondertussen ben je 160 dagen ver. Nog niet stiekem naar huis geweest?

Verresen: Absoluut niet. Niet naar huis gaan is regel één op mijn lijstje – zelfs kerstavond heb ik in vreemd gezelschap doorgebracht. Al wordt het binnenkort misschien wel heel moeilijk. Het zou kunnen dat ik op het Spot Festival in Denemarken mag spelen – meer bepaald in Arhus, aan de noordoostkust van Jutland. Als ik honderd kilometer per dag fiets, geraak ik er in acht dagen. Alleen is dat met een akoestische gitaar op de rug en vier fietstassen niet zó vanzelfsprekend.

Niet dat we willen curieuzeneuzen, maar toch: al oneerbare voorstellen gehad op je trip?

Verresen: (Lacht mysterieus) Laat ons het erop houden dat sommige mensen subtiel zijn en anderen minder, en dat het vooral lastig is als mensen dus niet echt discreet avances maken. Maar goed: daar draait het natuurlijk niet om. (Haalt zijn dagboek erbij) Alleen al de laatste weken heb ik in een commune gelogeerd, in een internaat, in een koksschool, bij een psychiatrische patiënt, een Vlaams Belanger, een radioloog en een homokoppel. Ik heb in een villabuurt in Schilde overnacht, maar evengoed op een vlooienzetel moeten slapen waar tot voor de kort de hond lag. Kortom, ik heb een mooie doorsnede van de Vlaamse samenleving gezien.

Zaten ook tussen de gastheren en -vrouwen: AB-programmator Kurt Overbergh en StuBru-presentatrice Ayco Duyster, die jou omschreef als ‘een sociale jongen, zonder té aanwezig te willen zijn’.

Verresen: Van Kurt Overbergh herinner ik me vooral zijn kat, het agressiefste beest dat ik ooit ben tegengekomen. (Toont de littekens op zijn hand) ’s Nachts naar het toilet gaan was er een bijzonder akelige ervaring, met ergens in het donker een grommende en klauwende kat, klaar voor de aanval. Pure horror. (Lacht) Vriendelijke mens die Kurt, dat wel. En Ayco was wat surrealistisch voor mij. Ik luister al zo lang naar Duyster op zondagavond, en dan zit je daar plots aan tafel met haar en haar twee kinderen – het had iets onwezenlijks.

Wat ons naadloos bij je plaat brengt. ‘And So It Is Morning Dew’ heeft een uitgesproken Duysterkantje – wij hoorden echo’s van Sufjan Stevens, Bright Eyes en de betreurde Elliott Smith. Mee eens?

Verresen: Ik vind het een beetje arrogant om mezelf daarmee te vergelijken, maar het zijn wel dingen waarnaar ik veel heb geluisterd, ja. Ik houd van muzikanten die veel belang hechten aan hun teksten. Ik kan echt teleurgesteld zijn als ik een goede melodie hoor, maar dan merk dat de tekst geen inhoud heeft. Dat heb je niet bij de namen die je daar opnoemt. Sufjan Stevens, Conor Oberst, Elliott Smith, maar ook Tom Waits of Nick Drake: hun lyrics gáán ergens over.

In jouw teksten zien we vooral veel kinderlijke nostalgie doorschemeren. Je hebt je niet toevallig naar een kinderboek van Frank Tashlin genoemd, vermoeden we – een boek over een beer die na zijn winterslaap wakker wordt in een industrieel complex.

Verresen: Ik heb altijd wel met mijn kindertijd gedweept. Het was een heel leuke tijd – een andere verklaring heb ik er ook niet voor. Alles wat nu moeilijk is in het leven, daar stond ik toen nog niet bij stil. Neem nu Nieuwjaar. Vroeger had dat mythische proporties – tot twaalf uur opblijven! – nu vind ik er niets meer aan. Ik mis die naïviteit.

Heb je dat boek van Tashlin toevallig gelezen? Het is een heel kinderlijk verhaal, maar wel met een volwassen dimensie. Dat is ook wat ik met de cd wil doen: dingen heel kinderlijk brengen, maar met een ernstige ondertoon.

Waar heb je de spelende kinderen die we tussen de nummers op de achtergrond horen vandaan gehaald?

Verresen: Opnames van oude VHS-cassettes van mijn moeder. Je hoort mij en mijn broers en zus toen we klein waren. Ik vond het wel leuk om dat ertussen te steken – And So It Is Morning Dew is tenslotte ook een heel persoonlijke plaat voor mij. Weet je, ik ga hier niet zeggen dat ik een unieke, wereldschokkende cd heb gemaakt. Ik heb liedjes geschreven over wat mij bezig hield. De plaat is niet bedoeld om groots te zijn, hij moest net klein zijn – daarin zit voor mij het bestaansrecht van And So It Is Morning Dew.

Genoteerd. Tot slot: waar trek je morgen naartoe?

Verresen: Naar ene Julie. Ik ken haar niet – ik heb geen idee of ze twintig of tachtig is, of ze van muziek houdt of als fysicus werkt. En zo heb ik het graag. Een van mijn motto’s is dat ik nooit met honderd procent zekerheid wil weten waar ik morgen zal staan. Je bent pas oud als je jezelf niet meer kunt verrassen. Wel, ik denk dat ik op dat vlak niet slecht bezig ben.

The Bear That Wasn’t: And so it is morning dew

Op 15/3 uit bij PIAS.

DOOR GEERT ZAGERS

‘Ik wil nooit weten waar ik morgen zal staan. Je bent pas oud als je jezelf niet meer kunt verrassen.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content