De babyface die ten tijde van Titanic op menige meisjeskamermuur prijkte, is hij nog niet verloren. Maar Leonardo DiCaprio is sindsdien wel uitgegroeid van niet onaardig spelende posterhunk tot Hollywoods meest gevraagde acteur. Binnenkort voegt hij Revolutionary Road en Scorsese’s Shutter Island aan zijn indrukwekkende palmares toe. Maar eerst is er Ridley Scotts CIA-thriller Body Of Lies. ‘Ik weet ook niet hoe het in het Midden-Oosten zal aflopen.’

Ridley Scott, nochtans een notoire zuurpruim, is het nieuwste lid vanDiCaprio’s fanclub. ‘Hij was nog beter dan ik verwacht had’, glundert hij. ‘En ik had hoge verwachtingen.’ DiCaprio’s vertolking in Body Of Lies is dynamisch en vaak realistisch op het griezelige af – we konden bijvoorbeeld nauwelijks blijven kijken toen zijn personage op een gegeven moment gemarteld werd. DiCaprio speelt Roger Ferris, een CIA-agent die in Jordanië dagelijks met hinderlagen en moorden geconfronteerd wordt. Hij probeert de daders van een reeks bomaanslagen in het Westen op te sporen – een verraderlijke taak die er door zijn baas Hoffman (Russell Crowe) niet makkelijker op wordt. Dat is immers een onverbiddelijke, botte cynicus die bereid is om iedereen, Ferris incluis, op te offeren om er zelf beter van te worden. Body Of Lies is Crowes vierde film met Ridley Scott, maar hij heeft ook al met DiCaprio samengewerkt. Dertien jaar geleden, om precies te zijn, in The Quick And The Dead. ‘Twee dingen zijn veranderd voor Leo sinds we die film maakten’, grapt Crowe. ‘Nu mag hij eindelijk drinken en hij is geen maagd meer…’

Wat weet jíj nog van je eerste samenwerking met Crowe?

Leonardo DiCaprio: Russell en ik zijn min of meer op hetzelfde moment in deze business gestapt. The Quick And The Dead was de eerste bigbudgetfilm van onze carrière. Hij had net Romper Stomper gemaakt en ik kwam van What’s Eating Gilbert Grape. En plots staan we grapjes te maken op een set in Tucson met kleppers als Sharon Stone en Gene Hackman. We vroegen ons af hoe we op een echte filmset moesten acteren, want tot dan toe hadden we enkel kleine films gemaakt. Ik herinner me Russells schitterende gevoel voor humor en het feit dat hij voortdurend grappen met me uithaalde. Maar hij was ook professio-neel en kwam met een welomlijnd profiel van zijn personage naar het werk. Net als ik heeft hij sinds onze eerste samenwerking een mooi palmares opgebouwd. Voor ik aan Body Of Lies begon, twijfelde ik wel eens of Russell nog dezelfde zou zijn. Gelukkig was dat ook zo: hij is nog altijd even vastberaden en koppig. Maar ik beschouw dat als kwaliteiten. Hij is een schitterende acteur die zijn personages subtiel weet neer te zetten, én de nodige body geeft.

Je hebt nu ook voor het eerst samengewerkt met Ridley Scott.Hoe beviel je dat?

DiCaprio: Van alle filmmakers met wie ik ooit gewerkt heb, is Ridley ongetwijfeld de meest efficiënte. Regisseurs zoals hij zijn dun gezaaid: hij kan zich op zeven verschillende invalshoeken concentreren, leidt twintig afdelingen en organiseert dingen op een manier die ik nooit eerder gezien heb. Soms liet hij scènes vanuit verschillende standpunten vastleggen met vijf tot zelfs twaalf camera’s, waarbij hij alles in het oog hield op een batterij van zeven monitors. Zonder dat zijn aandacht ook maar één moment verslapte. Tijdens de opnames krijgt de film al vorm, want hij weet perfect hoe alles er in de montagecel zal uitzien en bedient zich daarvoor van de meest geavanceerde technologie. Dat is indrukwekkend, zonder meer.

Hij haat tijdverspilling. Hij loopt van hot naar her op de set, in een georganiseerde chaos van het hoogste niveau. Er zijn nauwelijks rustige momenten. Anders zou hij zich vervelen. Hij heeft een diepgewortelde behoefte om zijn instincten voortdurend te prikkelen, om zichzelf uit te dagen en te stimuleren. Het gebeurde vaak dat hij de toon van een scène net voor de opname helemaal omgooide, omdat hij een betere manier gevonden had. Iedereen moest zich schrap zetten. Hij verhuisde dan de hele set naar een andere locatie en liet een helikopter aanrukken om de bovenkant van mijn hoofd te filmen. Je weet nooit waarop hij aanstuurt.

Russell was dan wel gewend om op die manier te werken, maar ik niet.Ik had net vijf maanden op de set van Sam Mendes’ Revolutionary Road doorgebracht. Een intieme shoot in een huis in Connecticut, waar ik eindeloze uren doorbracht met emmeren over emoties. En in Marokko bevond ik me plots in een high-octane environment vol explosies, adembenemende helikopterachtervolgingen en andere dingen die de verbeelding tartten. Je kunt je inbeelden dat ik wat tijd nodig had om me aan te passen, om mijn personage te vinden en om aan Ridleys helse werkritme te wennen.

Op sets van Martin Scorsese, om maar één naam te noemen, gaathet er vast anders toe.

DiCaprio: En of! Marty neemt zijn tijd om elk beeld nauwkeurig voor te bereiden. Hij werkt liever met één enkele camera, vanuit één hoek. De repetitieperiode duurt bij hem altijd erg lang, waardoor de opnames heel veel tijd in beslag nemen. Hij is een zegen voor acteurs, want hij vertrouwt hun instinct. Dat geldt overigens ook voor Ridley.

Krijgt een acteur het niet moeilijkom zich te concentreren met zoveelcamera’s rondom hem?

DiCaprio: Ja hoor. Je moet erg goed voorbereid zijn en je moet je afsluiten van de buitenwereld om je niet uit je lood te laten slaan. Ik herinner me bijvoorbeeld een ingewikkelde scène waarin ik verondersteld werd om op hetzelfde moment in mijn mobieltje te praten, een sigaret te roken en een rennende terrorist neer te knallen. Ik zei tegen Ridley dat ik dat een beetje te veel van het goede vond, vooral omdat het niet paste in de context van het verhaal. Hij luisterde beleefd, maar verzocht me achteraf om het toch eens te proberen. Hij verzekerde me dat het resultaat te gek zou zijn. Hij had gelijk: de scène hééft punch. Dat is Ridley ten voeten uit.

Scott zei dat je zo goed voorbereid was dat je meer over het personage wist dan hijzelf. Wat is je uit je research bijgebleven?

DiCaprio: Ik heb gepraat met een gepensioneerde CIA-man, een die een heel hoge functie in de organisatie had. Als er me één iets duidelijk geworden is, dan wel dat de problemen in het Midden-Oosten ongelofelijk ingewikkeld zijn. De VS hebben zich in een wespennest gewaagd zonder echt te weten wat de gevolgen ervan zouden zijn. They’ve bitten off more than they can chew. Kijk niet naar mij voor concrete antwoorden over hoe het daar zal aflopen. Ik ben maar een acteur, geen politicus.

Binnenkort speel je mee in ‘Revo-lutionary Road’, waarin jij en Kate Winslet (DiCaprio’s tegenspeelster in ‘Titanic’; nvdr.) herenigd worden.

DiCaprio: Kate is op de set van Titanic een hartsvriendin geworden, en we zijn elkaar nooit uit het oog verloren. Deze bewerking van Richard Yates’ cultroman lag haar nauw aan het hart. Ik heb geen moment geaarzeld toen ze me vroeg om mee te spelen. Revolu-tionary Road vertelt het verhaal van een bourgeoiskoppel in het Amerika van de jaren vijftig, toen het land floreerde onder president Dwight Eisenhower. Ze hadden alles wat de gemiddelde Amerikaan toen wilde: een leuk huis met een houten, wit geschilderd hek in een mooie buurt. Hij die elke ochtend vertrekt om te gaan werken, en zij die thuisblijft, voor de kinderen zorgt en eten maakt. Ze proberen wel om de clichés te vermijden, en een interessant leven te leiden, maar hun American Dream brokkelt langzaam af. Ze zien elkaar heel graag, maar het maatschappelijke conformisme uit die tijd verstikt hen. Het is een pijnlijk en hartverscheurend verhaal. Ik vond het heerlijk om weer met Kate te kunnen samenwerken. Er bestaat een intieme band tussen Kate en mij die ons toelaat om ver te gaan in onze vertolkingen. Ze is de besteactrice van haar generatie.

Als bonafide superster in Hollywood krijg je heel wat scenario’s te zien. Wat bepaalt of je een script al dan niet goed vindt?

DiCaprio: Films als Body Of Lies of Blood Diamond geven me de kans om actuele onderwerpen te tackelen, wat ik altijd heel leuk vind. Uiteindelijk is kwaliteit het belangrijkste criterium. Het script, de regisseurs en de acteurs met wie ik het scherm zal delen, bepalen of ik meedoe. Precies twintig jaar geleden ben ik in de filmwereld begonnen en sindsdien heb ik enorm veel geluk gehad. Ik herinner me de voorbereiding voor een van mijn eerste films: ik heb toen een heleboel films van Robert De Niro en andere grote acteurs uit de jaren zeventig bekeken. Ik bewonderde hen om hun intensiteit, hun naturel, de manier waarop ze één werden met hun personages. Ik heb mijn acteercarrière altijd naar hen willen modelleren.

Je hebt een eigen productiebedrijf Appian Way Productions. Ben je nog steeds bezig met een biopic van Ian Fleming (schrijver van James Bond; nvdr.)?

DiCaprio: Absoluut. Zijn verhaal is een van die mysteries waarvan niemand echt het fijne weet. Flemings extracurriculaire activiteiten zijn altijd in nevelen gehuld geweest. Het scenario is nog niet klaar, maar het wordt een dankbare rol. En ik ben een grote fan van James Bond.

Hoe heb je het overlijden van Paul Newman beleefd?

DiCaprio: Ik heb helaas nooit de kans gekregen om hem te ontmoeten, maar hij was een waardige ambassadeur voor het acteursgild in Hollywood. Hij was een klasbak. Hij heeft niet alleen enkele van de meest memorabele vertolkingen uit de geschiedenis van de cinema neergezet – Cool Hand Luke van Stuart Rosenberg is niet voor niets een van mijn favoriete films aller tijden – maar hij was ook heel integer. Een onvermoeibare filantroop die zijn roem gebruikte om anderen te helpen, zonder ooit zijn imago te grabbel te gooien.

Body Of Lies

Vanaf 19/11 in de bioscoop

Door Jean-Paul Chaillet

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content