Sex et Paris. Maarten Vande Wiele koppelt verfijnde elegantie aan primitieve instincten in zijn dubbelzinnige ode aan de glamour.

Vande Wiele & Raven

Oogachtend, 110 blz., euro12

(Tentoonstelling ‘Ceci n’est pas la BD flamande’ met 20 jonge auteurs nog tot 19 april in Tweebronnen, Leuven, www.beeldbeeld.be)

Het aantal genres in de strip breidt de laatste jaren alsmaar uit. Maarten Vande Wiele heeft de nobele taak op zich genomen om er daar nog eentje aan toe te voegen: chicklit, of ontspannende lectuur voor vrouwen. Uit zijn vorige strips zoals Glamourissimo, BGF 2000, Strip Noir of Doctor Carnacki bleek al zijn fascinatie voor elegante, maar immorele femmes fatales uit de glamourwereld. Hij citeert ook steevast soaps als Dynasty als invloeden en volgt de modewereld op de voet. I love Paris heeft zelfs een coverblurb van Walter Van Beirendonck en Dirk Van Saene.

Omdat hij bang was dat hij zich als man toch niet voldoende in zijn vrouwelijke personages kon inleven om bij zijn beoogde vrouwelijke publiek geloofwaardig over te komen, riep hij de hulp in van coscenariste Erika Raven, de enige vrouw die al de Bronzen Adhemar wist te winnen. Hun I Love Paris is het eerste deel van een tweeluik, waarvan het tweede deel, I Hate Paris, eind dit jaar zou moeten verschijnen.

In zijn op en top elegante lijn volgt Vande Wiele drie meisjes met de misleidend deugd-zame namen Hope, Faith en Chastity, die het in de Parijse wereld van de mode, kunst en showbizz willen maken. Hun ambitie heiligt alle middelen, zodat seks, bedrog en plastische chirurgie heel alledaagse stapjes worden om hun doel te bereiken. Succes blijkt in Vande Wieles Parijs ook extreem vergankelijk: de ene dag zit alles mee, maar de volgende dag zitten de dames weer helemaal aan de grond. Ze trekken daar geen lessen uit, maar blijven koppig naar roem en rijkdom dingen.

Vande Wiele probeert dan wel een nieuwe niche te bezetten, toch springen enkele referenties in het oog. Zijn elegante lijn en de rücksichtslose ambitie van de vrouwelijke personages roepen Meccano van Hanco Kolk op. De onder de tekeningen vermelde merken van de outfits van de dames maken er dan weer een Sex and the City in Parijs van. I Love Paris is een heel dubbelzinnig boek geworden. Vande Wiele penseelde een ode aan de oppervlakkige wereld van de high society, maar toont ook zijn gruwelijke schaduwzijde. Het meest verfijnde en primitieve van de mens in één boek.

Gert Meesters