Human Flow

Dat Ai Weiwei zich de afgelopen jaren het lot van de vluchtelingen aantrok, hoeft niet te verbazen. Sinds hij het aan de stok kreeg met de Chinese autoriteiten is de in Berlijn wonende kunstenaar en dissident zelf een vluchteling. Hij trok naar in totaal 21 landen en regio’s – van Syrië en Gaza tot Mexico en Myanmar – en als zijn documentaire ergens indruk mee maakt, dan is het met zijn illustratie van de pandemische omvang van de humanitaire ramp, inclusief omineuze droneshots van eindeloze vluchtelingenkampen en mensenstromen. Alleen is een politiek of poëtisch narratief nergens te bespeuren, en dieper dan tot epische proporties gepimpte anekdotes gaat zijn getuigenverslag niet. Of hoe een aangrijpend en urgent onderwerp niet noodzakelijk aangrijpende en urgente cinema oplevert.