Dinsdag 29/9, 22.05 – Canvas

Na de heruitzending van het eerste seizoen van Hoge Bomen afgelopen zomer gaat Canvas nu van start met de tweede reeks portretten van opmerkelijke Vlamingen. De eerste aflevering draait rond designer-kunstenaar Arne Quinze, die maandenlang de jonge reportagemaker Tim De Keersmaecker achter zich aan kreeg. ‘Ik had Arne rond 2000 al een paar keer ontmoet in Gent, in de periode dat er een boom aan feestjes was’, vertelt hij. ‘Hij liep toen al heel hard in de kijker. Je kon zien dat hij een ongelooflijke lefgozer was, en hij heeft z’n ambitie nooit onder stoelen of banken gestoken.’

Door z’n huwelijk met Barbara Becker, de ex van tennisster Boris, stevent Quinze af op wereldroem. Was ditmisschien de laatste kans om hem zo intensief te volgen?

Tim De Keersmaecker: Die relatie opent deuren voor Arne, die duidelijk de ambitie heeft om van design naar kunst te evolueren. Het is nu afwachten of hem dat zal lukken en wat dat betreft is deze Hoge Bomen zeker een nuttig tijdsdocument. Ik heb vooral het fenomeen Arne Quinze willen portretteren, met al zijn plannen voor de toekomst. Over een paar jaar zullen we kunnen zien wat hij gerealiseerd heeft. Alles gaat tegenwoordig zo snel. Van niets wordt in een mum van tijd iets groots gemaakt, en hij heeft door hoe hij op de tijdsgeest moet inspelen.

Canvas liet bij de voorstelling eenopmerkelijk fragment zien waarineen vrouw het onderscheid tussende bouwsels van Quinze en z’nwerktafel niet weet te maken,en naar de prijs van die laatste polst. Heeft hij niet geprobeerd dat uit dedocumentaire te weren?

De Keersmaecker: Daar is geen enkel probleem over geweest. Barbara kent die dame al veel langer en vond dat een heel grappige scène. Voor Arne was het aanvankelijk wel confronterend om zichzelf te bekijken, maar dat lijkt me niet onlogisch. Voor Hoge Bomen volgen we telkens iemand intensief over een lange periode, en dan vergeet je na een tijd de camera.

Als documentairemaker ben je nogeen redelijk onbeschreven blad.Vanwaar kunnen we je kennen?

De Keersmaecker: Ik ben een ‘bleuke’, haast letterlijk uit de schoolbanken geplukt door Manu ( Riche; de regisseur en producer van de ‘ Hoge Bomen‘ -reeks; nvdr.), vlak nadat ik mijn eindwerk aan het Rits, Die Vögelein schweigen im Walde, had gemaakt. Dat was iets totaal anders dan mijn documentaire over Quinze, veel visueler. Ik ben nog volop op zoek naar mijn stijl, ik weet nog niet goed waar ik thuishoor. Ik noem mezelf ook liever filmmaker. Met Vögelein heb ik trouwens een wildcard van het Vlaams Audiovisueel Fonds gewonnen, en die wil ik nu verzilveren om een project over psychiatrie te maken.

(H.V.G.)