‘Kan iemand de Kuifjefilm van Steven Spielberg en Peter Jackson alsjeblieft tegenhouden?’ Zo luidt de gepassioneerde noodkreet van Disneyanimator Andreas Deja. Die ziet het immers niet zitten dat de uit klare lijnen opgetrokken stripheld tot leven wordt gewekt in 3D.

Deja is een man van het potlood. U kent hem misschien als de geestelijke vader van de slechteriken in Disneyklassiekers van net vóór het 3D-tijdperk, zoals Beauty and the Beast, Aladdin en The Lion King, en in het recente The Princess en the Frog. Trouwens, Deja werkte voordien ook al mee aan Spielbergs baanbrekende productie Who framed Roger Rabbit?

Volgens Deja slaat het nergens op om Kuifje en co door middel van mo-tion capture in 3D op te trekken. ‘Wat is er meer tweedimensionaal dan Kuifje?’, klinkt zijn argument. En daarin kun je hem moeilijk tegenspreken. Je moet al van heel goeden huize zijn om Hergé te evenaren in het tot leven wekken van een hele wereld met een minimum aan strakke lijnen.

Zou Kuifje dan meer gediend zijn met een klassieke animatiefilm? Wie zich nog de minimale Belvisionfilms herinnert, weet wel beter. Ook al beschikten die tekenfilms over een zekere knullige charme, een eerbetoon aan Kuifje waren ze niet. Hergé was er zelf ook niet over te spreken.

Begin jaren 90, een kleine tien jaar na het overlijden van Hergé, volgde een nieuwe poging: onder de noemer De avonturen van Kuifje werden alle tweeëntwintig strips tot een tv-animatieserie bewerkt. Verdienstelijk, maar evenmin in staat om de magie van Kuifje op te roepen.

En dat leidt onvermijdelijk tot de vraag of Kuifje wel buiten een strip-kader kan bestaan. Een voorbeeld: in Kuifje in Tibet schrikt de geliefde reporter luidkeels wakker uit een droom om zo in één kader een heel schouwspel in de hotellobby in gang te zetten. Geen animatie, twee- of driedimensionaal, die Hergé dit nadoet.

Afvoeren dan maar, die plannen van Spielberg en Jackson? Het idee dat hun aanpak heiligschennis zou zijn, doet denken aan de discussie over het inkleuren van zwart-witklassiekers. Een argument vóór deze modernisering vind je bij Laurel & Hardy. De kleurdoosversie van de dikke en de dunne was weliswaar niet altijd even flatterend, maar zorgde er voor wel dat een hele nieuwe generatie hun kapriolen ontdekte.

Kuifjepuristen moeten de eersten zijn om in te zien dat het toch onbegonnen werk is om de originele strips te benaderen. Waarom zou je je dan druk maken om een 3D-versie? En dan lijkt Spielberg, die nog Hergés zegen kreeg kort voor diens overlijden, de geknipte man om een nieuwe generatie van whizzkids te begeesteren. Bovendien spreekt de oerkracht van Kuifje zelfs in de gekste gedaantes tot de verbeelding. Ondergetekende spaarde voor zijn eerste strip na het beleven van de inmiddels verdwenen Kuifjeattracties in Walibi, kun je nagaan.

Hans Van Goethem

Het is toch onbegonnen werk om de originele Kuifjestrips te benaderen. Waarom je dan druk maken over een 3D-versie?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content