HäNDELSGEEST – René Jacobs viert zijn zestigste met een opname van Händels beroemdste oratorium, waarvan hij de geest perfect weet te vatten.

MESSIAH

KERSTIN AVEMO (SOPRAAN), PATRICIA BARDON (ALTO), LAWRENCE ZAZZO (CONTRATENOR), KOBIE VAN RENSBURG (TENOR), NEAL DAVIS (BAS) – THE CHOIR OF CLARE COLLEGE – FREIBURGER BAROCKORCHESTER O.L.V. RENé JACOBS(2 SACD – HARMONIA MUNDI 801928.29)

René Jacobs werd zopas 60 en die verjaardag gaat niet onopgemerkt voorbij. De gevierde dirigent ontvangt deze maand voor zijn omvangrijke discografie en zijn inzet voor meeslepende authentieke uitvoeringen van opera’s en oratoria niet alleen de cultuurprijs van de stad Gent, maar ook de titel maestro honoris causa van de Stichting Conservatorium Antwerpen. Meteen doet hij er nog een release bovenop: zijn prachtige opname van Händels beroemdste oratorium.

De Messiah is sinds zijn ontstaan 250 jaar geleden nooit uit de belangstelling geweest. Tijdens Händels leven alleen al werd het 36 keer uitgevoerd, in verschillende versies, afhankelijk van de beschikbare stemmen. De versie die het meeste succes oogstte in Londen is die uit 1750, waarin hij acht jaar na de Ierse première in 1742 (en na ettelijke revisies) plaatsmaakte voor een tweede altstem. Het Londense publiek hield van virtuositeit, en wie kon dat beter leveren dan de geweldige castraat en toenmalige publiekslieveling Gaetano Guadagni? In deze opname is het de Amerikaanse contratenor Lawrence Zazzo die deze tweede altstem voor zijn rekening neemt. Net zoals in Saul, de vorige Händelopname van Jacobs, zingt hij de pannen van het dak. De hele cast is trouwens ijzersterk, en niet alleen in zuiver vocaal opzicht. Patricia Bardon brengt de aria He was despised met een intens inlevingsvermogen: grief, sorrow, spitting… de woorden worden in haar mond gekauwd en gekneed als stond ze persoonlijk toe te kijken bij de geseling van Christus. Bas Neal Davies heeft een timbre en een zeggingskracht waar je helemaal warm van wordt, en Kerstin Avemo fladdert met gemak door de moeilijkste vocalises. Koor en orkest zijn opvallend. Ze getuigen beide van een enorme betrokkenheid bij de tekst. En Jacobs zorgt voor een naadloze continuïteit en de juiste geest: fris, maar niet te opgejut. Deze muziek is natuurlijk zo vakkundig geschreven dat verveling amper een kans krijgt, maar toch blijft de beleving en de vertaling naar onze verwende oren de doorslag geven. En ook daar valt niets op aan te merken.

Greet Van ’t veld