‘Het kerstgevoel bestaat nog!’ Voor wie eraan twijfelt: de échte kerststal is dit jaar van glas en staat in Gent. Vijf bewoners van het Glazen Huis blikken terug op de strafste, ontroerendste, lucratiefste en grappigste acties ten voordele van Music For Life.

Gevonden: Clementine

Editie : 2007 / Opbrengst: enkele euro’s

Tomas De Soete – ‘Een echte actie was het niet – veeleer een kamikazeactie – maar een van de mensen die me het meest zullen bijblijven van mijn drie jaar in het Glazen Huis is Clementine. In het tweede jaar in Leuven stond er plots een opgeschoten, roodharig veertienjarig meisje voor de micro met een grote mond die in geen tijd in het West-Vlaams de meute wist op te hitsen. Niets vreemd aan, alleen: toen de nacht inviel en ik aan mijn shift van twee tot zes begon, stond ze daar nog. Al snel bleek dat er meer aan de hand was: ze had tegen haar moeder gelogen dat ze bij ‘den Benny’ bleef slapen en was in haar eentje met de trein van de kust naar Leuven gekomen – ze wilde er absoluut bij zijn. Plus: ze had duidelijk geen slaapplaats en was van plan ‘ergens in de buurt’ te overnachten. Meer en meer drong dan ook tot ons door dat Clementine materiaal voor Child Focus was. Het promoteam heeft zich uiteindelijk over haar ontfermd en haar moeder op de hoogte gebracht, waarna alles nog goed geëindigd is. Een mooi kerstverhaal, toch? Het jaar erop stond ze er trouwens weer – deze keer mét medeweten van haar moeder – en het zou me niet verbazen als ze dit jaar weer opduikt. Voor mij een van dé figuren van Music For Life.’

De zwemmobiel

Editie : 2007 / Opbrengst: 15.000 euro

Peter Van de Veire – ‘Misschien wel de bekendste stunt van Music For Life, maar ik blijf hem fenomenaal vinden. Hoe haal je het in godsnaam in je hoofd om op een oplegger een plexiglazen zwembad te bouwen, ermee van Essen naar Leuven te rijden en er bij min vijf graden urenlang in te zwemmen? Een heel straffe actie én dan ook nog eens een die verschrikkelijk veel geld heeft opgeleverd.’

‘Nu, de lucratiefste actie was zonder twijfel die van Karel De Gucht, die tijdens de eerste editie belde om te melden dat de regering 700.000 euro schonk. Ik dacht even dat ik door mijn benen ging. Je moet weten: het was het eerste jaar, we hadden in het Huis geen idee hoe Music For Life daarbuiten leefde, laat staan dat we al cijfers of bedragen hadden gehoord. Als er dan een minister met zo’n bom geld aan de lijn hangt, laat dat wel een indruk na. Hoe iets dat zo stil is begonnen tot de huidige miljoenenactie is kunnen uitgroeien: ik begrijp het nog alttijd niet.’

Onder het motto Mugziek For Life doet ’t Keldertrapken, de groep achter het Rijdend Zwembad, ook dit jaar zijn duit in het zakje. Meer info: keldertrapken.be.

Roei For Life

Editie : 2008 / Opbrengst: 13.000 euro

Sam De Bruyn – ‘Een indrukwekkend beeld: de mensen van Roei For Life die zich met de kano op hun hoofd een weg banen door de menigte voor het Glazen Huis. Ik had toen net een week met een bed zitten zeulen voor Bed on the Run, en had dus het grootste respect voor die krachtinspanning – ze hadden tenslotte net drie dagen lang negentig kilometer gekanood van Nieuwpoort naar Gent. Je zag ze al van ver aankomen en iedereen in het publiek dacht hetzelfde. ‘Damn, is die hoop zotten nu echt van de zee hierheen gepeddeld?’

Nu, minstens even mooi was een mailtje dat ik in 2007 kreeg, toen ik bij Ketnet Radio werkte. Een moeder had me een bericht gestuurd om te zeggen dat haar twee kinderen – ik geloof dat ze Seppe en Sam heetten – absoluut met Music For Life wilden meedoen. Ze hadden al hun spaargeld samengelegd om chocomelk mee te kopen, die ze dan verkochten voor het goede doel. Dat zijn kleine bijdragen, maar ik vind dat verschrikkelijk mooi, dat twee ukken van vijf en zeven zoveel moeite doen. Het kerstgevoel: het bestaat nog!’

Roei For Life kanoot opnieuw van Nieuwpoort naar Gent. Meer info: roeiforlife.be.

Gent-Parijs-Gent

Editie: 2008 / Opbrengst: 1250 euro

Sofie Lemaire – ‘De man die in zijn eentje naar Parijs was gefietst en terug. Zijn naam kan ik me spijtig genoeg niet meer herinneren (Bart Vanlerberghe; nvdr) – er zijn die week 1800 mensen gepasseerd – maar ik herinner me maar al te goed de zichtbaar ontroerde blik in zijn ogen. Hij had 680 kilometer gefietst op twee dagen, en was zelf blij dat hij er geraakt was – ik geloof dat hij onderweg ook nog serieuze pech had gehad met de fiets. Die fierheid, die voldoening: dat was zó mooi. Hij deed het ook niet voor de aandacht, maar puur voor het goede doel. Ik stond zelf met tranen in mijn ogen naar hem te luisteren toen hij langs de micro passeerde. Hij had trouwens een sleutelhangertje bij met een kleine Eiffeltoren voor elk van ons – ik heb het mijne nog altijd.’

Bart Vanlerberghe haalt dit jaar opnieuw zijn fiets boven en rijdt van de Mont Ventoux naar Gent – goed voor 1025 kilometer – op 5 dagen. Meer info: bloggen.be/bart-montventoux-gent.

brandweer rukt uit

Editie : 2008 / Opbrengst: 15.000 euro

Siska Schoeters – ‘Alles wordt een beetje vaag als je na een week wasted in het Glazen Huis zit, maar de stoere brandweermannen uit Zoersel kan ik me nog levendig voor de geest halen. Van Zoersel waren ze 82 kilometer naar Gent gestaptin interventiekledij – goed voor zo’n twintig kilo ballast. Die mannen hebben echt afgezien voor het goede doel. Misschien idealiseer ik het, maar ik zie ze nog toekomen met een rode blos op hun wangen, gasflessen op de rug en een heel opgelucht gezicht, om vervolgens als helden onthaald te worden door het publiek. Ik had kippenvel op mijn armen – zelfs het haar in mijn nek ging rechtstaan. Dat mensen zo ver willen gaan voor het goede doel: het blijft me verbazen.’

Door Geert Zagers