Façades

Stephen King tweette dat hij Beau Séjour, de tv-serie van Nathalie Basteyns en Kaat Beels, excentriek en briljant vond. De kans dat de Amerikaanse huiverkoning hetzelfde zegt over hun eerste gezamenlijke langspeelfilm is minuscuul. Een vleugje excentriciteit is precies wat hun intieme drama over ontrouw, dementie en zelfbedrog mist. Een acute crisis in het huwelijk van haar zwaar teleurgestelde moeder en dementerende vader (Johan Leysen) dwingt de veertigjarige stedelinge Alex (Natali Broods) tot introspectie. Bezondigt ze zich in haar leven en huwelijk aan façadisme? De verzorgde vertolkingen, de gepolijste stijl en het uitgekiende kleurgebruik met veel warme herfstkleuren zorgen voor een aangename kijkervaring, maar inhoudelijk wordt er niets verteld om van achterover te vallen en sporadisch laat het scenario de film in de steek. Flashbacks kunnen ergernis opwekken bij wie niet van betutteling houdt, nevenpersonages moeten het zonder diepgang stellen en littekens worden letterlijk genomen. Er zijn dit jaar een pak slechtere Vlaamse films gemaakt, maar hier zat meer in.