EMMYLOU HARRIS

EMMYLOU HARRIS: en ze moest er niet eens naakt voor op een slopersbal gaan zitten.
Vincent Byloo
Vincent Byloo Radiopresentator en voormalig medewerker Knack Focus

WAT?

Goed, vóór Emmylou Harris waren er al The Byrds, The Flying Burrito Brothers en natuurlijk Neil Young. Allemaal muzikanten die bewezen dat country veel meer is dan muzikaal vertier voor hillbillies en heikneuters. Maar vróúwen die boven dat cliché uit stegen? Die waren al veel minder dik gezaaid. Tammy Wynette bevestigde alleen maar het beeld van de cowgirl als eeuwige voetveeg – Stand by Your Man, remember? – en de fel ondergeschatte Dolly Parton botste in háár strijd om oprechte waardering op niet één, maar twéé obstakels. Nope, het was Emmylou Harris die female country ook voor niet-Amerikanen een voldragen, volwassen smoel gaf. En op geen enkele plaat reikte la Harris zo nadrukkelijk de hand aan de alternatieve pop- en rockwereld als op Wrecking Ball, uit 1995. De plaat sloeg in één moeite een brug naar een mainstreampubliek én naar de alternatieve gitaarscene van de jaren negentig. En Emmylou moest er niet eens naakt voor op een slopersbal gaan zitten. Het volstond om Daniel Lanois in huis te halen als producer, de man die toen al beroemd én berucht was als geluidsarchitect voor Peter Gabriel, Bob Dylan en U2. En kijk, de impact van Wrecking Ball is nog altijd niet uitgewerkt, want bijna twintig jaar later krijgt de plaat een deluxe edition met 13 outtakes en een making-of-dvd, die Harris op 20 mei ook nog eens samen met Lanois komt presenteren in de Antwerpse Stadsschouwburg.

GEPREZEN OF VERGUISD?

‘Zijn de fans van Emmylou Harris klaar voor EmmyloU2?’ vroeg de Los Angeles Times zich in 1995 af. De krant bespeurde meer chemie dan op Across the Borderline, een gelijkaardige samenwerking met Willie Nelson, ‘maar Harris lijkt niet altijd even goed haar draai te vinden en het materiaal en de aanpak lijken soms te vloeken’. De rest van de wereld viel evenwel als een blok en een jaar later mocht Emmylou een Grammy op haar schouw zetten.

EN VANDAAG?

De songs van Steve Earle, Neil Young, Bob Dylan, Lucinda Williams en Jimi Hendrix blijven raak gekozen. Maar dat larmoyante gemompel van Harris wordt soms onuitstaanbaar, zeker in de erg wisselvallige outtakes. En de ruimtelijke, bij wijlen zweverige productie van Lanois schurkt bij momenten zodanig tegen pure new age aan dat we soms vrezen dat Emmy gaat losbarsten in een hymne van Enya.

CUI BONO?

Onder meer KD Lang, Lucinda Williams en Jenny ‘Rilo Kiley’ Lewis hebben veel van Emmylou Harris geleerd. En Admiral Freebee heeft haar voor het nummer Coming of the Knight op Wild Dreams of New Beginnings zelfs tegen zijn gilet mogen trekken.

EMMYLOU HARRIS ***

Wrecking Ball – deluxe edition

Country

Nonesuch

VINCENT BYLOO

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content