go away eagles – Het eerste studioalbum van de Eagles in 28 jaar tijd is meteen een dubbelaar. Twee strontvliegen in één klap.

Long Road Out Of Eden Universal pop

We kunnen alleen maar aannemen dat hij al een ferme neut ophad of anderszins in een vlaag van zinsverbijstering verkeerde, maar het was Tom Waits die de Eagles hun allereerste platencontract bezorgde. De rochelende roodneus zou zich die vriendendienst niet veel later alweer beklagen, toen hij hoorde wat Don Henley en co. bij wijze van bedankje met zijn Ol’ ’55 hadden aangericht. Maar het kwaad was geschied: de hele seventies lang regen de Eagles de ene million seller aan de andere hitsingle en was het op de radio al Hotel California wat de klok sloeg. Tot zanger-drummer Don Henley en gitarist Glenn Frey erachter kwamen dat ze solo nóg harder konden sucken dan samen en vooral die laatste niet naliet om daar ook enkele verpletterende bewijsstukken van te leveren.

Speculaties over een reünie van de Eagles werden al die tijd gecounterd met dezelfde dooddoener: ‘When hell freezes over.’ Maar in ’94 was het al van dattum: middels een drie jaar aanslepende wereldtoer werd er nog eens langs de kassa gepasseerd en niet veel later lag de digitale neerslag daarvan al netjes op de consument te wachten. Titel: Hell Freezes Over. Volgden nog enkele rechtszaken tussen de afzonderlijke groepsleden, het ontslag van gitarist Don Felder – nota bene coauteur van Hotel California – en nog meer soloplaten van Glenn Frey.

En nu, een stuk of wat lucratieve minitournees, een verzamelbox, twee Greatest Hits-en en een Very Best Of later is het geld blijkbaar wééral op en hebben de Eagles er dan maar een nieuw studioalbum uitgeperst, hun eerste in 28 jaar tijd. Hij heet Long Road Out Of Eden – al merkte een collega niet onterecht op dat hij beter Serviceflat California had geheten – en telt liefst twee cd’s en twintig songs. Dat zijn er achttien te veel, want behalve single How Long, een cover van J.D. Souther, en het tien minuten durende titelnummer, dat het Amerikaanse debacle in Irak op de korrel neemt, figureren op deze reünieplaat halve en hele stinkers.

Vóór u ons van vooringenomenheid beschuldigt: wij vinden de helft van Hotel California en zowat alles van Desperado best te pruimen. Maar op Long Road Out Of Eden komen de Eagles helaas niet verder dan in wasverzachter gedrenkte countrymelodieën, melige close harmonies, tenenkrullend banale teksten en een all American en bovendien vreselijk oubollige classic rocksound. Een klein wonder dat Tom Waits nog elke nacht de slaap kan vatten.

Downloadtip: . How Long . Long Road Out Of Eden

Vincent Byloo