Dave Mestdach
Dave Mestdach Chef film van Knack Focus

SUMMER OF SAM – Sam Raimi duikt weer het ‘The Evil Dead’-territorium in met een kwieke, duivels grappige huivertrip.

Sam Raimi met Alison Lohman, Justin Long, Lorna Raver, Dileep Rao, David Paymer

Met de huidige financiële crisis is de tijding verre van ideaal om sympathie te vragen voor een opportunistische kredietverleenster. Toch komt Spider-Man-menner Sam Raimi er diabolisch vlot mee weg in zijn eerste echte horrorfilm sinds Army of Darkness.

In Drag me to Hell haalt de jonge bankbediende Christine (de angelieke Alison Lohman) zich een banvloek op de hals wanneer ze een bejaarde zigeunerin een nieuwe lening weigert, in de hoop aldus te scoren bij haar baas die nog een vacature als assistent-manager heeft openstaan. Helaas laat het oude besje zich niet zo gemakkelijk wandelen sturen als haar reumatische knoken doen vermoeden. Wanneer ze Christine in de parkeergarage tevergeefs richting corporate heaven tracht te beuken, besluit de Hongaarse helleveeg zelfs een kwelgeest op het arme kind los te laten.

Dat is het startschot voor een reeks old school huiversequensen. Raimi houdt zijn tong als vanouds stevig tegen de wang gedrukt, laat zijn kinetische camera door gaten en kieren zwieren en bewijst nog steeds te weten op welke knopjes je in de montagekamer moet drukken. En vooral wanneer.

Fans van Raimi’s The Evil Dead-films kunnen schaamteloos hun verdorven hart ophalen en daar zal de reünie met zijn voormalige cameraman Peter Deming en specialeffectstovenaar Greg Nicotero ongetwijfeld niet vreemd aan zijn. Bovendien trakteert Raimi zijn achterban op een hele reeks spelletjes met referenties en genreconventies. Zo knipoogt hij in het samen met zijn oudere broer Ivan neergepende scenario meer dan eens richting Stephen Kings Thinner (1996). Daarnaast zijn er de akelige schaduwen en rammelende potten en pannen waarvoor de klopgeesten van Tobe Hoopers Poltergeist lijken ingehuurd. En bij de groteske, door exorcisten en vervloekte geiten bevolkte slotact moet je wel erg je best doen om niet aan Ringu of The Grudge te denken – en om niet in de lach te schieten.

Hoewel Raimi zijn horrorcomeback binnen de banksector situeert en met Christine een verleidelijk herkenbare damsel in distress voorstelt, staan sociale kritiek en psychologische subtiliteit niet hoog op zijn agenda. Het publiek afwisselend choqueren en verafschuwen is dan weer wel helemaal zijn ding. Hij doet dat het liefst met kwiek geschoten en gretig uit de exploitationannalen graaiende posthorror, en desnoods zelfs met rottende gebitten, kadavers, snot, slijm en pissige 65-plussers from hell. Kortom: pretentieloze en hilarisch effectieve huiverfun.

Dave Mestdach

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content