Er zijn nog vulkaaneilanden waar mannen peniskokers dragen en stammentwisten opgelost worden door varkens weg te schenken. Een van die eilanden wordt bewierookt in het oogstrelende Tanna.
Hoe ver moet je reizen om nog eens een echte ontdekking te doen, om een wonderlijke plek te vinden die niet kapotgefotografeerd is en waar mensen nog nooit van Pokémon Go gehoord hebben? Tot voorbij Vladivostok? Dar es Salaam? Kotzebue? Neen, tot de dichtstbijzijnde bioscoop waar Tanna op de affiche staat.
Tanna is een van de eilanden van Vanuatu, een archipel in de buurt van Fiji, op 1750 kilometer van Australië. Een deel van de dertigduizend eilandbewoners behoort nog tot stammen die trots zijn op hun cultuur (‘kastom’) en er doelbewust voor gekozen hebben om te blijven leven zoals hun voorouders. Dat betekent dat de mannen het qua kledij houden op peniskokers, dat er gejaagd wordt met pijl en boog en de dag erop zit als de zon ondergaat.
De Australische documentairemakers Bentley Dean en Martin Butler leefden zeven maanden tussen de Yakel en konden het niet laten om vervolgens samen met hen een fictiefilm te draaien. Het verhaal – alwéér een variant op Romeo en Julia – lijkt dun, maar is gebaseerd op een lied van de Yakel over een twintig jaar oude liefdesgeschiedenis met grote gevolgen.
Een vredesbijeenkomst moet een einde maken aan de escalerende vijandigheden tussen de Yakel en de Imedin. Zoals de traditie het wil, worden er varkens weggeschonken en dochters uitgehuwelijkt. De levendige Wawa (Marie Wawa) moet daar niet van weten en gaat ervandoor met haar grote liefde: de charismatische Dain (Mungau Dain). Hun vlucht is een schandaal zonder weerga. De Imedin zijn razend. Individueel geluk en vrijheid boven de belangen en het welzijn van de gemeenschap plaatsen, is ongehoord.
Om de authenticiteit moeten we ons niet te veel zorgen maken. Net als Rolf de Heer voor Ten Canoes (2006) en Charlie’s Country (2013) werken de regisseurs nauw en respectvol samen met de geportretteerde gemeenschap. Zowel de kleine dagelijkse handelingen als de grote rituelen van de stam worden met veel plezier gadegeslagen.
Ook als uw interesse in antropologie minimaal is, blijft Tanna een aanrader. Regenwoud, koraalrif, ridicuul pittoreske watervallen en zwartgeblakerde vlaktes: de ene adembenemende locatie na de andere zal uw mond doen openvallen van verbazing. Exotischer en paradijselijker wordt het niet. Hoe groter het scherm, hoe meer de wondermooie fotografie tot haar recht komt. Er zit net voldoende vaart en tragiek in het verhaal om het salontafelboekgevoel op een armlengte te houden.
Voor de klap op de vuurpijl tekent de Yahul. Deze als godheid beschouwde actieve vulkaan zorgt precies op het juiste moment voor een magnifieke oranje regen. De imposantste special effects van het jaar zijn honderd procent natuurlijk. Laat die Pokémon dus maar lopen, en trek in de richting van het ongerepte Tanna.
TANNA ***
Bentley Dean en Martin Butler met Marie Wawa, Mungau Dain
NIELS RUËLL
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
